Kanon Jazzu

Shadows And Light – Joni Mitchell

Obrazek tytułowy

Cóż można napisać o tak zjawiskowym koncercie? Może za opis wystarczy skład zespołu? Otóż Joni Mitchell towarzyszą muzycy, którzy w latach siedemdziesiątych pojawiali się okazjonalnie na jej płytach studyjnych. Tu są wszyscy razem, w wybornej formie i świetnych jazzowych aranżacjach najbardziej znanych utworów artystki. Tak więc na gitarze gra Pat Metheny, na gitarze basowej Jaco Pastorius, na klawiszach, w tym również na fortepianie Lyle Mays, na saksofonie Michael Brecker, a na perkusji i kongach Don Alias. To bez dwu zdań zespół marzeń. Do tego w finale koncertu wystąpił wokalny zespół The Persuasions.

Koncert zarejestrowano w 1979 roku w Santa Barbara Country Bowl – czyli amfiteatrze nieco przypominającym Operę Leśną w Sopocie. Możecie się o tym przekonać, bowiem rejestrację tego koncertu wydano również w formie płyty DVD z nieoc innym układem utworów. U nas w tym czasie raczej odbywały się tam nieco inne koncerty… Na widowni kilka tysięcy piknikowo ubranych, a raczej rozebranych młodych ludzi, słuchających w skupieniu. Ciekawe ilu z nich przyszło słuchać Joni Mitchell, a ilu będącego u szczytu formy i sławy Jaco Pastoriusa, czy dopiero startującego do wielkiej kariery duetu Pata Metheny i Lyle Maysa, czy Michaela Breckera.

Fenomen tego koncertu, to przede wszystkim fakt, że to nie jest All Stars Band, a wyśmienity zespół akompaniujący wokalistce. Oczywiście Pat i Jaco mają swoje solowe utwory (solówki Pastoriusa zabrakło w wersji audio, jest jedynie w filmie z koncertu), a w czasie koncertu pewnie grali jeszcze kilka instrumentalnych kompozycji. Jednak wszyscy muzycy tworzą świetnie zgrany zespół.

W programie koncertu same hity Joni Mitchell – „Coyote”, „Shadows And Light”, „Hejira”, czy „Free Man In Paris”. Nie mogło też zabraknąć ulubionego rdzennie jazzowego utworu artystki – „Goodbye Pork Pie Hat Charlesa” Mingusa. Są też oczywiście „Dry Cleaner From Des Moines” i „Edith And The Kingpin”.

Właśnie koncertowe wykonanie „Dry Cleaner From Des Moines” jest definicją muzycznego stylu Joni Mitchell. To też kulminacyjny moment występu dla Michaela Breckera.

„Amelię” rozpoczyna solo na gitarze samej Joni Mitchell, ilustrowane – tu znowu oczywiście w wersji filmowej, zdjęciami archiwalnymi Amelii Erhart, postaci, której historii poświęcony jest ten utwór znany ze studyjnego albumu „Hejira”. To również niebanalna, pełna jazzowej inwencji gra na gitarze samej Joni Mitchell, uzupełniana jedynie we fragmentach przez Pata Metheny. Podobnie zaaranżowano „Fury Sings The Blues”, choć tu już jest nieco więcej gitary Pata Metheny i odrobina delikatnej gry szczoteczkami Dona Aliasa.

„Why Do Fools Fall In Love” to popis wokalny The Persuasions i Joni Mitchell, która dopasowuje się do stylu zespołu. Z kolei finałowy „Shadows And Light” to przede wszystkim Joni Mitchell i The Persuasions w roli refrenistów wspomaganej przez syntezatory Lyle Maysa.

Joni Mitchell albo się uwielbia, albo nienawidzi. Ja akurat uwielbiam, choć miała ona też w swojej karierze ewidentnie słabsze momenty. W wypadku tego nagrania, nawet jeśli ktoś nie lubi specyficznej poezji i barwy głosu artystki – warto spróbować. To co dzieje się w warstwie instrumentalnej jest wybitne, a młodzi wtedy Pat Metheny i Lyle Mays dają z siebie wszystko i jeszcze więcej. To chyba chronologicznie jeden z pierwszych, jeśli nie w ogóle pierwszy zarejestrowany na taśmie filmowej i w wersji audio koncert z ich udziałem wydany oficjalnie. Nigdzie indziej nie można chyba usłyszeć Lyle Maysa grającego boogie na akustycznym fortepianie akompaniującego śpiewającej poetce rocka – takie połączenie może zapewnić jedynie brawurowe wykonanie „Raised On Robbery”, które niestety usłyszycie jedynie na płycie DVD, co oznacza, że czekają Was podwójne wydatki.

JAZZ.FM poleca!
Rafał Garszczyński
Rafal[malpa]radiojazz.fm

  1. Introduction
  2. In France They Kiss On Main Street
  3. Edith And The Kingpin
  4. Coyote
  5. Goodbye Pork Pie Hat
  6. The Dry Cleaner From Des Moines
  7. Amelia
  8. Pat's Solo
  9. Hejira
  10. Dreamland
  11. Band Introduction
  12. Furry Sings The Blues
  13. Why Do Fools Fall In Love
  14. Shadows And Light
  15. God Must Be A Boogie Man
  16. Woodstock

Joni Mitchell – Shadows And Light

Format: CD, Wytwórnia: Asylium / Electra / Warner, Numer: 075596059022

Jomi Mitchell – voc, g, Pat Metheny – g, Lyle Mays – keyb, Michael Brecker – sax, Jaco Pastorius – bg, Don Alias – dr, The Persuasions – voc (10, 11, 13-16).

Tagi w artykule:

Powiązane artykuły

polecane

newsletter

Strona JazzPRESS wykorzystuje pliki cookies. Jeżeli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie plików cookies, możesz w każdej chwili zablokować je, korzystając z ustawień swojej przeglądarki internetowej.

Polityka cookies i klauzula informacyjna RODO