Obecność Charlie Wattsa w tym miejscu może Was nieco zzdziwić, on sam jednak nigdy nie ukrywał fascynacji big bandami i jazzowym graniem, mając na swoim koncie całkiem pokaźną, liczącą kilkanaście pozycji jazzową dyskografię. Większość muzycznej kariery Charlie Watts związał z The Rolling Stones, jednak grał również w Blues Incorporated Alexisa Cornera, w składzie którego poznał Jacka Bruce’a, a jego samego zastąpił Ginger Baker, kiedy on sam dołączył do The Rolling Stones. Przez wiele lat, już będąc członkiem sławnego The Rolling Stones prowadził jazzowy kwintet i nieco większy skład 9 osobowy, a także wielokrotnie wyruszał w trasę z dużym big bandem, w którego składzie grywali Evan Parker, Jack Bruce czy Courtney Pine.
Ma na swoim koncie projekty wspominające dorobek Charlie Parkera z udziałem między innymi Reda Rodneya, klasyczne amerykańskie standardy i styl boggie woogie, a także własne kompozycje odwołujące się do muzycznego dorobku Elvina Jonesa, Roya Haynesa i Maxa Roacha. To za jego poradą, na miejsce Billa Wymana do The Rolling Stones trafił Darryl Jones, basista o sporych jazzowych doświadczeniach, między innymi z zespołu Milesa Davisa. Zapewne również za sprawą Charlie Wattsa w studyjnych nagraniach The Rolling Stones można było usłyszeć Sonny Rollinsa i Wayne Shortera.
Nagrania z orkiestrą duńskiego radia powstały w 2010 roku i najprawdopodobniej jedynie napięty kalendarz przeróżnych prac nagraniowych i koncertów spowodował, że na wydanie przez Impulse! Płyta musiała czekać aż 7 lat. Tak jak większość innych projektów Charlie Wattsa – ten też trudno namierzyć. Można zrozumieć, że strona internetowa The Rolling Stones nie promuje ubocznych produktów członków zespołu, ale Impulse! jest przecież częścią grupy Universal. Na światowych stronach Universalu nie ma śladu najmniejszego newsa o niedawnej premierze albumu, można go odnaleźć dopiero na stronach francuskiego oddziału medialnego koncernu, widocznie z punktu widzenia globalnej firmy perkusista The Rolling Stones jest artystą lokalnym, który nie zasługuje na światową promocję…
To wszystko przestaje mieć znaczenie, kiedy włożycie płytę do swojego odtwarzacza. Jej zawartość to zapis koncertu, który poprzedzony został jedynie kilkoma dniami wspólnych prób – to zapewne kolejny efekt wypełnionego przeróżnymi zajęciami kalendarza lidera. Repertuar to stanowiąca pretekst do nagrania premierowa prezentacja dwuczęściowej suity autorstwa Charlie Wattsa i Jima Keltnera poświęconej Elvinowi Jonesowi, uzupełnionej o trzy kompozycje z repertuaru The Rolling Stones, standard „I Should Care” Axela Stordahla, Paula Westona i Sammy Cahna oraz staranne odtworzenie „Molasses” Joe Newmana, wzorowanej na wiekowej aranżacji Woody Hermana uwzględniającej dwójkę perkusistów i dwa kontrabasy.
„Satisfaction”, „Paint It Black” i „You Can't Always Get What You Want” z repertuaru The Rolling Stones są w wykonaniu duńskiej orkiestry mocno zmienione, stanowiąc zaledwie pretekst do eksplorowania brzmienia orkiestry, a sam mistrz ceremonii pozostaje jak zwykle w skromnym tle, gdzieś w środku orkiestry, oddając pole innym, swojemu wieloletniemu partnerowi w różnych projektach – basiście Davidovi Greenowi, saksofonistom orkiestry i autorowi większości aranżacji – liderowi orkiestry Gerardowi Presencerowi.
Charlie Watts jest perkusistą genialnym, niedoścignionym wzorem muzyka, który jest idealnym filarem każdego możliwego składu, niezależnie od muzycznego stylu. Nigdy nie chce być gwiazdą, jeśli pozwala brzmieniu instrumentów perkusyjnych zdominować muzyczną przestrzeń, poszukuje partnera – to podstawa konstrukcji suity stanowiącej oś albumu – tu jego partnerem jest Soren Frost – perkusista orkiestry, który za bębnami siada dopiero w granym zapewne na bis „Molasses”, utworze zaaranżowanym na dwie perkusje przez Woody Hermana.
Nagrania Charlie Wattsa z orkiestrą duńskiego radia to fantastyczna lekcja muzyki, skupionej na szczegółach, starannie przygotowanej i wymyślonej, nowoczesnej, a jednocześnie wspominającej piękne czasy zespołowej gry wielkich jazzowych orkiestr, czasów kiedy liczył się zespół i aranżacje, a nie gwiazdorskie popisy liderów. Wyśmienita suita kompozycji Wattsa i Keltnera, doskonały pomysł na klasyki The Rolling Stones, fantastyczne brzmienie orkiestry – szkoda tylko, że to jedynie 7 utworów, myślę, że koncert był dłuższy, być może za kilka lat pojawi się kolejna część tego wydawnictwa.
RadioJAZZ.FM poleca!
Rafał Garszczyński
Rafal[malpa]radiojazz.fm
- Elvin Suite - Part 1
- Elvin Suite - Part 2
- (I Can't Get No) Satisfaction
- I Should Care
- You Can't Always Get What You Want
- Paint It Black
- Molasses
Charlie Watts And The Danish Radio Big Band
Charlie Watts Meets The Danish Radio Big Band
Format: CD
Wytwórnia: Impulse! / Universal France
Numer: 602557441932
Charlie Watts – dr,
Gerard Presencer – flug, cond, arr,
David Green – b,
The Danish Radio Big Band:
Anders Gustafsson, Christer Gustafsson, Mads La Cour Langelund, Thomas Kjaergaard – tp,
Uffe Markussen, Lars Moller – ts, cl,
Nicolai Schultz – as, fl,
Pernille Bevort – ss, as,
Pelle Fridell – b cl, bs,
Vincent Nilsson, Ingerid Annette Huseby Saxe, Jacob Munck Mortensen, Peter Jensen, Steen Nikolaj Hansen – tromb,
Steen Rasmussen – Fender Rhodes, hamm, p,
Per Gade – g,
Kaspar Vadsholt – b,
Soren Frost – perc.
