Swoją kosekewentną praktyką przyczynił się do prawdziwego renesansu klarnetu na polskiej scenie muzyki improwizowanej, można też powiedzieć, że był pierwszym polskim basklarnecistą. Inspirował i nadal inspiruje całe pokolenia improwizatorów. Główną oś jego pracy twórczej stanowi idea arhytmii jako akceptacji błędu i dowartościowania tego wszystkiego, co odrzucamy jako wykonawcze niedoskonałości.
Wykorzystuje w swojej grze zarówno elementy klasyki jak i muzyki współczesnej; reprezentuje linię jazzowych klarnecistów: Goodman, La Porta, Giufree, Lacy(ss). Ma na swoim koncie współpracę z wieloma znakomitymi postaciami europejskiego jazzu, jako klarnecista i kompozytor: Django Bates, Alfred Harth, Jeffrey Morgan, Vytautas Labutis, Niels Landgren, Tony Oxley.