Nakładem wydawnictwa Kosmos Kosmos ukazała się właśnie książka "Retromania. Jak popkultura żywi się własną przeszłością " Simona Reynoldsa, kultowego brytyjskiego dziennikarza muzycznego, w przekładzie Filipa Łobodzińskiego.
Rok wydania: 2018
Ilość stron: 577
Cena: 54,90 zł
Wydawnictwo: Kosmos Kosmos
www.kosmoskosmos.pl
"Retromania" przygląda się temu, w jaki sposób współczesna muzyka popularna (chociaż Reynolds rozszerza swoją analizę również na modę, film i inne dziedziny sztuki) używa i nadużywa dziedzictwa własnej przeszłości. Wygląda na to, że znaleźliśmy się w miejscu, w którym "mentalność retro" jest wszechobecna w całej naszej współczesnej kulturze. Według Reynoldsa najsilniej przejawia się to we współczesnej muzyce pop.
Niegdysiejsza awangarda stała się dziś ariergardą.
W dzisiejszych, jakże wygodnych i "natychmiastowych" czasach, nie trzeba być nawet kolekcjonerem płyt, żeby dostęp do praktycznie całego zasobu kultury popularnej był na wyciągnięcie ręki- wystarczy kosić setki empetrójek i buszować na YouTube.
Dlaczego dzisiejszą popkulturę napędza nostalgia, swoista tęsknota za "czasem przed czasem", za nieustającą epoką dzieciństwa?
Hasło "bądź tu i teraz"", powstało w latach 60-tych. Według Reynoldsa była to ostatnia dekada w historii popkultury, która nie oglądała się wstecz, była za to całkowicie zanurzona we współczesności.
Kultura popularna jest według Reynoldsa tak ważna, ponieważ stała się spoiwem zbiorowej świadomości w stopniu większym nawet niż współczesne wydarzenia polityczne, takie jak demonstracje, wybory czy nawet wojny.
Równie wiele miejsca Reynolds poświęca internetowi i jego platformom, dającym nam natychmiastowy dostęp do wyrobów współczesnej kultury popularnej. YouTube, Netflix, serwisy streamingowe jak Spotify stały się orężami, które obaliły "tyranię fizycznej przestrzeni", z jednej strony dając nam niczym nieograniczoną wolność, z drugiej- ustanawiając tyranię nowego rodzaju- tyranię wyboru.
...............................................
Jaka jest historia "empetrójki"?
Czy różnica między kompaktem a mp3 jest taka sama jak między sokiem pomarańczowym "naturalnym" a sokiem na bazie rozcieńczonego koncentratu?
Czy winyl byłby tu w takim razie sokiem świeżo wyciśniętym z ekologicznych pomarańczy?
I jak się ma do tego "Cosmogramma" Flying Lotusa? (A dlaczego nie wziąć wszystkich tych patentów z przeszłości, dodać dzisiejsze, najnowsze technologie i wysmażyć najbardziej popaprany szajs, jaki jest do pomyślenia?!)
Czy zdobycz oznacza zarazem utratę?
Dlaczego internet drąży dziury w teraźniejszości? Co spogląda przez te dziury?
Dlaczego staliśmy się ludźmi- naleśnikami?
Czym różni się nuda teraz od nudy kiedyś? I z czego się bierze?
Czy kultura jest w stanie przetrwać w warunkach braku ograniczeń?
Dlaczego cierpisz przez niczym nieograniczony dostęp?
Czy sieć zdezintegruje nasze rodziny?
Czy za 2000 lat ludzie będą traktować YouTube'a tak, jak my traktujemy hieroglify staroegipskie?
Jesteś konsumentem- wirtuozem czy kolejnym, typowym zombie z galerii handlowej? A może jesteś konsumentem- antykoneserem?
Jak się mają Pokemony do winyli?
Co stanie się z twoją kolekcją płyt jak już umrzesz i dlaczego tyle płyt jest niekolekcjonowalnych?
Jak nazwać neurologiczną drżączkę człowieka podłączonego do Sieci?
Dlaczego iPod robi z nas biedaków?
Czy darmowa muzyka stała się bezwartościowa?
Czy mniej oznacza więcej?
Dlaczego Nick Cave skowerował Elvisa Presleya i jakie miejsce w tej historii zajmuje martwo urodzony brat- bliźniak Króla z Memphis?
Czym jest kapela portalowa i dlaczego akurat Sonic Youth są jej najlepszym przykładem?
Jak, po zawyżonych cenach, sprzedać stare winyle z Italo- Disco? Jak zrobić z nich megarzadkie skarby?
Skąd wzięły się boksy wielopłytowe i czy podnoszą zawartą w nich muzykę do rangi pomnika czy raczej nagrobka?
Jak się ma "Człowiek z wysokiego zamku" Philipa K. Dicka do przedwojennych płyt szelakowych na 78 obrotów?
Czego słuchają japońscy hipsterzy?
Chciałbyś posłuchać futurystycznego szanty za syntezatorach i dlaczego Lady GaGa mogłaby nagrać płytę z taką zawartością?
Dlaczego w swingującym Londynie lat 60-tych moda przyszłości opierała się na modzie z przeszłości i czy mogło to być jednym z powodów ataku bombowego?
Czym różni się vintage od retro?
A jak szybko przyspieszyć zejście po LSD?
Co ma wpólnego tradycyjny jazz z kulturą rave?
Jaka jest historia brytyjskich modsów?
Kiedy i gdzie bywalcy klubów z muzyką northern soul rozprawiali nad zaletami kody, kety i mety, futra, siary i batata?
Czym jest oldschool? Jesteś w stanie zatrzymać czas?
Czemu zawdzięczamy odrodzenie się niezależnych wytwórni płytowych?
Czy punk rock naprawdę był rewolucyjny?
Dlaczego John Lennon, po latach intensywnego zażywania LSD i komponowania dość surrealistycznych utworów ("Jestem morsem") wrócił do rock 'n' rolla w jego pierwotnej formie?
Z czego wzięło się psychobilly? Czy rock 'n' roll może zamienić się w ducha?
Czy samplowanie jest aktem zniewolenia? Czy sample to zarazem duchy i niewolnicy?
Czy didżeje naruszają nietykalność winylowych trupów i czy można porównać ich do handlarzy ludzkimi organami?
Czym jest pop hipnagogiczny?
Co ma wspólnego new age z krautrockiem?
Dlaczego kaseta magnetofonowa jest formatem widmontologicznym?
Czy mash-up to bękarci pop? Czy może raczej rodzaj wymiotu?
Czy istnieje nostalgia za przyszłością?
Czy wkroczyliśmy w epokę kompletnie pozbawioną wyobraźni?
Czy wykiwano nas z naszej przyszłości?
I jak się ma do tego wszystkiego architektura brutalistyczna?
Czy przyszłość w popkulturze istnieje? Czy powiesz jeszcze kiedyś: "jeszcze w życiu nie słyszałem czegoś takiego"?