„Tutu Revisited” to nie jest i nie będzie przełomowy album w dorobku Marcusa Millera. To jednak bardzo solidna propozycja. Nagrania koncertowe umieszczono na dwu płytach CD i płycie DVD. Cały zestaw dostępny jest w cenie porównywalnej do pojedyńczej drogiej płyty CD. Płyta DVD zawiera cały koncert oraz dodatkowy 20 minutowy film dokumentalny. Płyty CD zawierają pełną ścieżkę dźwiękową koncertu. Taka forma wydawania koncertowych DVD – z płytami CD zawierającymi wersje audio powinna być rynkowym standardem. W ten sposób można sobie posłuchać lepszej jakości dźwięku, albo zabrać płyty na przykład w podróż samochodem.
Formuła nagrania koncertowego nadaje zespołowi Marcusa Millera dużo świeżości. Studyjne produkcje lidera często bywają nieco wymęczone nadmiarem produkcji nad muzyką. To zwykle techniki nagraniowe najwyższego lotu, jednak nic nie zastąpi energii żywej muzyki. Koncert daje również wszystkim członkom zespołu więcej czasu na popisy solowe, a jako, że potrafią wiele, jest co słuchać i na co popatrzeć.
Marcus Miller od lat gra to samo, dawno jednak nie miał tak wyśmienitego zespołu. To nie jego popisy solowe są rewelacją tego albumu. Grający na trąbce Christian Scott świetnie sprawdza się w roli Milesa Davisa, choć nie próbuje wnieść od siebie zbyt wiele, starając się jedynie kopiować zagrywki mistrza. Robi to co najmniej poprawnie, a to już duży sukces. Jednak poprzedni wieloletni trębacz Marcusa Millera – Michael Patches Stewart robił to nieco lepiej. Christian Scott jest ciągle obiecującym młodym muzykiem i ma szansę mieć jeszcze swój własny pomysł na muzykę Milesa Davisa. Mimo tego, że wypada poprawnie, w sumie jest słabszym ogniwem całości. Rola zastępcy wielkiego mistrza nieco go przerosła. Lepiej wypada w innych kompozycjach, gdzie wprawne ucho słuchacza nie oczekuje tego co zna i nawet jeśli tylko podświadomie, to nie buduje porównań…
Prawdziwą rewelacją jest jednak znaleziony przez Marcusa Millera w wieku bodajże 17 lat, a w czasie nagrania „Tutu Revisited” (2009 rok) jedynie nieco starszy saksofonista Alex Han. On miał jedynie odrobinę łatwiejsze zadanie od Christiana Scotta. Album zawiera kompozycje z „Tutu”, „We Want Miles”, „The Man With The Horn”, „Amandla”, „You’re Under Arrest” i wielokrotnie nagrywane przez Milesa Davisa standardy - “So What” i „In The Sentimental Mood”. W nagraniu albumu „Tutu” zabrakło saksofonu, jednak biorąc pod uwagę inne płyty, Alex Han musiał zmierzyć się z frazami zagranymi przez Billa Evansa, Kenny Garretta i Boba Berga. Z tego niełatwego zadania wywiązał się znakomicie. Nie próbował kopiować zagrywek znanych z oryginalnych wykonań zespołów Milesa Davisa. W przeciwieństwie do Christiana Scotta, Alex Han ma swoje zdanie na temat znanych kompozycji. To w jego wieku niezwykłe i budzące spore nadzieje na przyszłość.
Całości brakuje nieco magii trąbki Milesa Davisa. Tron króla jazzu pozostaje od jego śmierci wolny w oczekiwaniu na następcę. To jednak efekt porównania z oryginałem. Wyobraźmy sobie przez chwilę fana jazzu, który nie usłyszał nigdy takich płyt jak „Tutu”, czy „Amandla”. Wśród naszych stałych słuchaczy z pewnością ich nie znajdziemy, jednak to tylko myślowy eksperyment. Najprawdopodobniej wtedy nazwalibyśmy „Tutu Revisited” płytą genialną, na tle „Tutu” pozostaje jedynie płytą bardzo dobrą. Relatywność oceny bywa dla muzyków okropnie krzywdząca, choć z drugiej strony to kolejny dowód geniuszu Milesa Davisa, który kilkoma dźwiękami dodanymi do zespołu Marcusa Millera potrafił zmienić jego bardzo dobre kompozycje w wybitne. Christian Scott tego nie potrafi.
Marcus Miller pozostaje jednym z tych, którzy muzykę Milesa Davisa znają i rozumieją najlepiej, przynajmniej tą z ostatniego okresu jego twórczych działań. Jeśli chcielibyście mieć tylko jedną płytę Marcusa Millera, „Tutu Revisited” będzie jednym z lepszych wyborów. Jeśli macie wszystkie inne, tą i tak kupicie z pewnością.
RadioJAZZ.FM poleca!
Rafał Garszczyński
Rafal[małpa]radiojazz.fm
Marcus Miller
Tutu Revisited
Format: 2CD+DVD
Wytwórnia: Dreyfus Jazz
Numer: 3460503697225
Marcus Miller – bg, bcl,
Christian Scott – tp,
Alex Han – sax,
Frederico Gonzalez Pena – keyb,
Ronald Bruner Jr. - dr