Płyty Recenzja

Sons of Kemet – Black To The Future

Obrazek tytułowy

Impulse!, 2021

W ostatnich kilku latach o Shabace Hutchingsie prawie wszyscy napisali prawie wszystko. Nudziarstwem dziś trącą określenia – najjaśniejsza twarz młodej fali brytyjskiej muzyki czy apostoł nowego jazzu. Bez dyskusji, dziś jego pozycja jest solidnie ugruntowana. Jako filar i mózg twórczy The Comet is Coming, The Ancestors i Sons of Kemet zgromadził już pokaźną dyskografię, którą wciąż poszerza, od jakiegoś czasu w legendarnej amerykańskiej wytwórni Impulse! (nagrywali dla niej m.in. Coltrane i Monk).

Narracja projektów i wcieleń Hutchingsa jest logiczną konsekwencją jego biografii. Wychowany i wykształcony po części w Londynie i na Barbadosie – ma w DNA szaleństwo karaibskiego karnawału i klasyczną edukację instrumentalną. Wyłowiony z tłumu uzdolnionych i energicznych imigrantów przez bezcenną dla brytyjskiej muzyki organizację Tomorrow's Warriors – poznał cienie uprawiania jazzu przez czarnoskórego muzyka w konserwatywnym Londynie.

Po pierwszych sukcesach zaczął podróżować. Złapał kontakt z bardzo mocnym towarzystwem z Chicago, zebranym pod szyldem wytwórni International Anthem. Z Makayą McCravenem utrwalił na płycie świetny set live. Podczas wakacji z dziewczyną w RPA poznał świadomą społecznie i bardzo utalentowaną grupę z Johannesburga z lewackim kaznodzieją Siyabongą Mthembu na czele. Parę miesięcy później powstał materiał na płytę The Ancestors.

W każdym swoim bandzie Shabaka dotyka innego problemu społecznego, cywilizacyjnego. Stał się aktywistą i wizjonerem. W Kometach martwi się o planetę i przyszłość naszej cywilizacji. Wraz z Przodkami, a właściwie afrykańskimi braćmi, wieszczy koniec cywilizacji, rychłą ekologiczną apokalipsę, a ostatnie wydawnictwo Sons of Kemet zapowiada przyszłość opartą na silnej i zjednoczonej czarnej społeczności.

Na płycie Black To The Future towarzyszy mu właśnie ta kreatywna diaspora. Poetki, kompozytorki, wokalistki – wolne i niezależne osobowości związane z Chicago: Moor Mother i Angel Bat Dawid. Kojey Radical – raper i artysta mówionego słowa ze wschodniego Londynu (kolega z wytwórni Impulse!) oraz nigeryjski poeta Joshua Idehen wspierany „namagnesowanym” głosem Lianne La Havas.

Pierwszym powodem powstania Black To The Future był rasizm strukturalny. Morderstwo George'a Floyda i protesty Black Lives Matter. Muzycznie to poemat dźwiękowy z jasnym i mocnym społecznym komunikatem. Zwiastun „wiosny ludów” w chwytliwym, momentami rewolucyjnie podniosłym brzmieniu soca. Czyli rytmu karaibskiego karnawału, melodyjne zbudowanego na wyraźnej perkusji (w tym przypadku nawet dwóch zestawów), wzbogaconego współczesnym hip-hopowym kontekstem.

Janusz Falkowski

Tagi w artykule:

Powiązane artykuły

polecane

newsletter

Strona JazzPRESS wykorzystuje pliki cookies. Jeżeli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie plików cookies, możesz w każdej chwili zablokować je, korzystając z ustawień swojej przeglądarki internetowej.

Polityka cookies i klauzula informacyjna RODO