(Cuneiform Records, 2024)
Wingbeats jest już ósmym albumem tria Thumbscrew. Poza pierwszym – wszystkie powstały podczas regularnych trzytygodniowych rezydencji grupy w City of Asylum w Pittsburghu. Jest to osiedle stanowiące, zgodnie z nazwą, schronienie dla pisarzy zmuszonych opuścić swój ojczysty kraj, a jednocześnie ważny ośrodek kultury, w którym regularnie powtarzana jest rezydencja Thumbscrew. Taki przewidywalny i powtarzający się czas spędzany w City of Asylum umożliwia zespołowi złożonemu z tych niezwykle rozchwytywanych i zapracowanych muzyków wspólne pracowanie nad kolejnymi albumami.
W skład zespołu niezmiennie wchodzą basista Michael Formanek, perkusista i wibrafonista Tomas Fujiwara i gitarzystka Mary Halvorson. Trio, grające z sobą już od tylu lat (pierwsza płyta ukazała się w 2016 roku), przyjęło czytelną i demokratyczną formułę. Każdy muzyk przynosi po trzy kompozycje.Do tego układane są one metodycznie – utwór każdego członka zespołu zajmuje swoje stałe miejsce: najpierw utwór Fujiwary, potem Halvorson, a na końcu Formanka. Cykl powtarza się trzykrotnie.
Niestety, o ile można z podziwem zobaczyć, jak wspaniale rozwija się kompozytorski talent Mary Halvorson, to pozostałym muzykom tym razem pomysłu wystarczyło zaledwie na po jednym utworze. Trzy kompozycje Halvorson – Greenish Tents, Pyrrhic i Singlet – to prawdziwe perły. A już szczególnie uroczy jest walc Pyrrhic. W pozostały dwóch wybrzmiewają w tle klimaty jak z filmów grozy, ale wszystkie nie tylko warte są wielokrotnego słuchania, aleteż stawiają przed wszystkimi muzykami tria spore wyzwanie, któremu ci zresztą znakomicie sprostali.
Otwierający płytę utwór tytułowy autorstwa Fujiwary to, jak na perkusistę przystało, polirytmiczny precyzyjny majstersztyk. Natomiast druga jego kompozycja Irreverent Grace, zadedykowana mamie, jest niestety najsłabszym elementem albumu. Nieco lepiej broni się Knots, chociaż wnosi niewiele nowego w porównaniu z udanym Wingbeats. Formankowi najbardziej udała się pierwsza z trzech kompozycji – How May I Inconvenience You Today?. Złożone barwne konstrukcje harmoniczne i rytmiczne bardzo dobrze brzmią, w pełni ukazując kunszt muzyków.
Ostatni utwór autorstwa Formanka – Somewhat Agree – to przede wszystkim pole do świetnego sola Mary Halvorson, która w ogóle na całej płycie jest w znakomitej formie. Dodatkowo, jako ostatni kawałek na albumie, zespół zagrał utwór Charlesa Mingusa Orange Was The Color Of Her Dress, Then Blue Silk. Mingus dobrze się sprawdzajako kompozytor standardów, więc i tutaj muzycy skorzystali ze świetnej okazji do popisania się swoimi umiejętnościami improwizacyjnymi.
Wingbeats jest drugą płytą Thumbscrew, na której Tomas Fujiwara zagrał na wibrafonie. Każdy z muzyków dostarczył nawet po jednej kompozycji specjalnie na tę okoliczność – Mary Halvorson Greenish Tents, sam Fujiwara Irreverent Grace oraz Michael Formanek Somewhat Agree. „Fajnie było zobaczyć, jak Tomas podjął się tego zadania i ile włożył w to pracy. Nawet mimo nietypowego podejścia do tria gitarowego, to wciąż jest trio gitarowe. Wprowadzając tutaj wibrafon, mieliśmy na myśli Red Norvo Trio z Talem Farlowem i Charlesem Mingusem. Gramy zupełnie inną muzykę, ale staramy się przywołać tamte brzmienia” – podsumował Michael Formanek.
Wiadomo, że tak wytrawni muzycygwarantują dobrą muzykę. I tutaj nie doznajemy zawodu. Pomimo tego,że niektórym płyta może wydać się nieco nierówna, to z pewnością każdy słuchacz może spędzić, przynajmniej z wybranymi partiami tego nagrania, sporo świetnego czasu.
Cezary Ścibiorski
