Recenzja - opublikowana w JazzPRESS - październik 2013
Autor: Robert Ratajczak****

Magnus Ostrom zdecydowanej większości miłośnikom europejskiej muzyki jazzowej kojarzy się z legendarnym szwedzkim trio E.S.T. To on, wraz z nieodżałowanym Esbjörnem Svenssonem i Danem Berglundem, założył w pierwszej połowie lat 90. jedną z najbardziej zjawiskowych formacji jazzowych. Działając pod szyldem E.S.T., Magnus Öström równolegle angażował się jednak w inne projekty muzyczne, spośród których warto wymienić choćby współpracę z Bobo Stens nem, Nilsem Landgrenem, Bennym Golso- nem, Curtisem Fullerem, Mulgrew Millerem, Busterem Williamsem, Royem Hargrove czy Patem Methenym. Ostatnio usłyszeć mogliśmy go także na głośnej płycie Liberetto (2012) Larsa Danielssona. Jako perkusista nie wyrzeka się wpływu, jaki na jego stylistyce od- cisnęli zarówno jazzowi muzycy jak: Mitch Mitchell, Billy Cobham i Paul Motian, jak i rockowi bębniarze, wśród których najczęściej wymienia Iana Paice (Deep Purple).

Podobnie jak kontrabasista Dan Berglund, tak i Öström został „osierocony“ w 2008 roku po tragicznej śmierci Esbjörna Svenssona. W dwa lata po śmierci swego przyjaciela opublikował pierwszy album pod własnym nazwiskiem (Thread Of Life, 2010). W roku 2013 doczekaliśmy się kolejnej propozycji artysty wypełnionej jego autorskimi kompozycjami. Podobnie jak w przypadku poprzedniego albumu, tak i na nowym albumie, na gitarach gra Andreas Hourdakis, a na basie Thobias Gabrielson. Zmiana nastąpiła natomiast przy klawiszach: Gustafa Karlöfa zastąpil znany z zespołu jazzfusion Oddjob – Daniel Karlsson. To bardzo istotna wymiana personalna w składzie, bowiem podobnie jak w przypadku albumu Thread Of Life, tak i na nowym krążku zatytułowanym Searching For Jupiter, instrumenty klawiszowe odgrywają bardzo ważną rolę w kreowaniu brzmienia formacji.

Podobnie jak w przypadku dokonań formacji E.S.T., słuchając solowych dokonań Magnusa Öströma, trudno zdefiniować je jako muzykę stricte jazzową. Öström ponadto wydaje się w zdecydowanie większym stopniu być kontynuatorem dzieła tria niż Dan Berglund. Muzyka, jaka dociera do nas z albumu będącego duchowym hołdem dla Jowisza, to precyzyjnie skonstruowane utwory, pełne ro- ckowych brzmień i nieskazitelnej estetyki, jaka wypełnia przestrzeń między głośnikami a słuchaczem, tworząc rodzaj dźwiękowego mi- kroklimatu.

Pełne impresji, klimatyczne utwory, jak otwierający całość temat „The Moon” czy nasycone smutkiem i melancholią „Mary Jane Doesn’t Live Here Anymore”, sąsiadują z dynamicznymi fragmentami. Takim jest choćby wyjątkowo przejmująco brzmiący progresywny utwór „Hour Of The Wolf” ozdobiony dźwiękami rockowej przesterowanej gitary Hourdakisa i pełnej patosu gry Öströma. Wciągający i doprawdy intrygujący klimat! Piękne melodyjne akordy towarzyszą nam podczas ta- kich utworów jak „Dancing At The Dutchtreat” i „Through The Sun”, a swoistą optymistyczną nutką w programie albumu jest rytmiczny „Happy And The Fall”.

Laureat, dorocznie przyznawanego przez Echo Jazz Award tytułu Najlepszego Perkusisty w roku 2012 na Searching For Jupiter, ujmuje nie tylko swą wyjątkową techniką i mistrzostwem w dziedzinie kreowania nastroju, ale także misternymi kompozycjami doskonale nagranymi i wyprodukowanymi w sztokholmskim studio na przełomie stycznia i lutego 2013.

To zdecydowanie jedna z najciekawszych propozycji bieżącego roku w katalogu wytwórni ACT.

Spis utworów:

1. The Moon (And The Air It Moves)
2. Dancing At The Dutchtreat
3. Mary Jane Doesn't Live Here Anymore
4. Searching For Jupiter
5. Hour Of The Wolf
6. Through The Sun
7. Happy And The Fall
8. Jules And Jim's Last Voyage
9. At The End Of Eternity

Artykuł pochodzi z JazzPRESS - październik 2013, pobierz PDF z całością numeru >>