Recenzja opublikowana w JazzPRESS - kwiecień 2014 Autor: Piotr Wojdat

Zaskakująca jest aktywność wydawnicza Requiem Records w ostat- nim czasie. Z jednej strony powstają kolejne płyty z serii Archive Series, w ramach której ukazywane są zapomniane, ale bardzo ciekawe muzyczne zjawiska z lat 70., 80. i 90.

Z drugiej strony Requiem trzyma rękę na pulsie, prezentując słuchaczom liczne nowości z pogranicza różnych nurtów stylistycznych.

Spośród zeszłorocznych propozycji labelu, bo na nich mam zamiar się skupić w tym krótkim tekście, na pewno warto wyróżnić album projektu Prenty. Lutoslavia to już druga płytowa odsłona tria Kucz/Kwiatkowski/Rasz. Poprzednio zespół eksplorował naturalne możliwości brzmieniowe starej, opuszczonej fabryki w Żyrardowie, tworząc ambientowo-industrialne przestrzenie.

Tym razem za drogowskaz obrano twórczość wybitnego polskiego kompozytora i dyrygenta, Witolda Lutosławskiego. Efektem tych zabiegów jest muzyka pełna majestatu, przepełniona smutkiem i odrealnioną atmosferą. Myli się jednak ten, kto sądzi, że kompozycje oparte są na ckliwych motywach. To raczej samotna muzyczna podróż przez arktyczne pustkowia, gdzie brzmienie wiolonczeli, perkusji oraz elektronicznego symula- tora orkiestrowego tworzy zupełnie nową jakość.

Surowa, niedostępna i pewnie też dlatego, zwłaszcza przy pierwszych przesłuchaniach, przytłaczająca swoim rozmachem – taka jest płyta projektu Prenty. Na tym tle zupełnie inaczej przedstawia się album innego tria – Najduchy. Oprócz znanego wszystkim fanom jazzu i muzyki klezmerskiej, akordeonisty Jarosława Bestera, skład uzupełniają: poeta Jacek Podsiadło oraz specjalista od nagrań terenowych i elektroniki – Ireneusz Socha. Trzy różne osobo- wości, inne spojrzenia na sztukę – to wszystko wywołuje naturalne napięcie twórcze, które skutkuje oryginalnym słuchowiskiem muzycznym. I nawet jeśli momentami propozycja Najduchów balansuje na granicy pretensjonalności, to jednak warto dać jej szansę.

Artykuł pochodzi z JazzPRESS - kwiecień 2014, pobierz bezpłatny miesięcznik >>