! Jazzowa Polska Festiwalowa

Jazzowa Polska Festiwalowa #26 – Jazz w Muzeum

Obrazek tytułowy

Wszystko zaczęło się od Komedy. W Polsce w tamtym pamiętnym roku 1994 obchodzono 25. rocznicę śmierci tego kultowego polskiego kompozytora. W głowie Jerzego Wojciechowskiego zrodził się pomysł organizacji rocznicowego koncertu także w Ostrowie Wielkopolskim, w którym rodzina Krzysztofa Trzcińskiego pozostawiła wszak trwały ślad swojej chwilowej obecności. Pomysł się przyjął, okazał się brzemienny w skutkach i żyje do dziś.

Jak wspomina Jerzy Wojciechowski, „trzeba było wówczas o nim [Komedzie] przypomnieć, odnowić pamięć, odświeżyć, bo przecież to ważna postać nie tylko dla Ostrowa, ale i dla całej Polski”. Początkowo koncerty odbywały się w tradycyjnej trzydniowej festiwalowej formule. Po kilkunastu latach nastąpiły zmiany i cykl koncertowy rozciągnął się niemal na cały rok kalendarzowy. Fenomen festiwalu Jazz w Muzeum polega tym, że w 70-tysięcznym mieście zaczęły pojawiać się gwiazdy światowego jazzu, i to z tej najwyższej, prestiżowej półki, by wspomnieć chociażby Ala Fostera, Didiera Lockwooda, Dianne Reeves czy Terence’a Blancharda, legendarną grupę Osibisa iBilly’ego Cobhama.

W wielu wywiadach Jerzy Wojciechowski przyznaje, że marka festiwalu z roku na rok rosła także za sprawą dobrych kontaktów środowiskowych. O profesjonalnej organizacji koncertów mówiło się wśród impresariów niemal na całym świecie. Być może dlatego często udawało się zapraszać do Ostrowa gwiazdy formatu Johna Scofielda czy Dee Dee Bridgewater, zdecydowanie poniżej standardowych stawek.

Wojciechowski zadbał także o staranną promocję i dobrze opracowane materiały reklamowe. Każdemu koncertowi poświęcony jest osobny okolicznościowy folder w dużym formacie, a dla wytrawnych kolekcjonerów wydany został album fotograficzny w równie kolekcjonerskim nakładzie. Z festiwalem współpracował też przez lata, tworząc graficzne projekty plakatów, sam Rosław Szaybo.

Wspominając początki festiwalu, często pojawia się pytanie o słowo „muzeum” w nazwie imprezy, które tak bardzo przecież kojarzy się z tym szczególnym wydarzeniem. Pierwsza edycja, dzięki współpracy z dyrektorem Witoldem Banachem, odbyła się w Muzeum Miasta Ostrowa, gościnnym i przyjaznym miejscu dla jazzu, które dało charakterystyczną nazwę imprezie. Kiedy życie koncertowe przeniosło się m.in. do ostrowskiego kina Komeda, nazwa pozostała. Bo Komeda był na początku i – jak podkreśla Jerzy Wojciechowski – z festiwalem pozostanie do końca.

Autor: Andrzej Winiszewski

Felieton powstał jako część projektu Jazzowa Mapa Polski realizowanego przez Fundację EuroJAZZ. W ramach projektu powstają także audycje i wywiady w RadioJAZZ.FM

Przesłuchaj wszystkie podcasty z projektu: LINK

Rozmowa Piotra Wickowskiego z Jerzym Wojciechowskim:

Podcast z audycji Andrzeja Winiszewskiego:

Tagi w artykule:

Powiązane artykuły

polecane

newsletter

Strona JazzPRESS wykorzystuje pliki cookies. Jeżeli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie plików cookies, możesz w każdej chwili zablokować je, korzystając z ustawień swojej przeglądarki internetowej.

Polityka cookies i klauzula informacyjna RODO