Strefa Niskich Ciśnień wystąpi 3 maja w gorzanowskiej Strojowni.
Skład:
- Krzysztof Matysiak - klarnet basowy, shruti box, elektronika
- Mariusz Kupczyk - gitara basowa
- Tomasz Dzikowski - gitara
- Michał Dolny - perkusja
Strefa Niskich Ciśnień to projekt rawickich muzyków, którego działalność w dużej mierze związana jest z przestrzenią autorskiego teatru, realizowanego wspólnie z rawickim poetą Henrykiem Pawłowskim. Można uznać, że to właśnie doświadczenia nabyte podczas pracy przy spektaklach wypracowały styl zespołu, jego wielowarstwowe brzmienie oraz ilustracyjny charakter. Obecnie grupa promuje instrumentalny materiał zatytułowany Hyperborea, będący muzyczną opowieścią o krainie wiecznej szczęśliwości, do której powstania inspiracją było malarstwo Tomasza Bzdęgi, a konkretnie wystawa o tym samym tytule.
Tomasz Bzdęga ur. 1972, absolwent Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych w Nowej Rudzie, dyplom na wydziale Malarstwa oraz w Pracowni Przekształcania Obrazu i Intermediów. Wystawy indywidualne oraz zbiorowe, m.in. w Galerii Synagoga w Bojanowie, Hyperoborea w Atelier Jagi Hupało Born to Create w Warszawie, Infernum w Muzeum Ziemi Rawickiej, Sacrum w Kościele Protestanckim w Attendorn (Niemcy), Relikwiarz Sacrum/Profanum, podczas 15. Ogólnopolskiego Przeglądu Sztuki Współczesnej FORMA 2016, Rawicz.
Hyperborea (gr. Ὑπερβόρεοι) to kraina szczęśliwości powołana do istnienia przez wyobraźnię starożytnych Greków. Znajdowała się za siedzibą Boreasza – boga, który uosabiał gwałtowny wiatr północny. Była rodzajem raju na ziemi o zbawiennym klimacie. Jej mieszkańcy, wolni od chorób i cierpień, wiedli beztroskie życie a nasyciwszy się nim, skakali ze skały w morze.
Malarskie odwołanie Tomasza Bzdęgi do Hyperborei owocuje wizualnym melanżem intensywnych barw, które artysta wpisał w nacechowane silną symboliką figury. Obrazy Bzdęgi są jak fotografie z podróży. Podróży istotnej. Kto bowiem nie pragnie – choć na chwilę – zostać radosnym Hyperborejczykiem? Zaspokajająca ludzkie potrzeby Hyperborea jest zarazem ostrzeżeniem przed pułapką, bowiem ta rajska kraina to także skały, z których (zbyt?) szczęśliwi mieszkańcy rzucali się do morza. Ukryta w micie, zaskakująca konfrontacja rajskiego życia z samobójczą śmiercią odsyła nas do tajemnicy ludzkiej egzystencji. Twórczość Bzdęgi daje wyraz owemu napięciu. Na płótnach artysty toczy się gra barw i równie istotnych prześwitów, które tworzą niemal metafizyczną głębię. Dynamikę malarskich płaszczyzn tonuje geometria wyłaniających się z tła form. Krzyż, kwadrat, koło – w tym kontekście – zyskują rangę uniwersalnych symboli, które – przywołując P. Ricoeura – „dają do myślenia”.
