Urodzili się: perkusista jazzowy, kompozytor, fotograf Stan Levey, saksofonista tenorowy Stanley Turrentine, saksofonista Evan Parker.
1928 - urodził się perkusista jazzowy, kompozytor, fotograf Stan Levey. W wieku 16 lat grał w grupie Dizzy'ego Gillespiego. Po przeprowadzce do Nowego Jorku pracował z Charliem Parkerem i Oscarem Pettifordem. Po zakończeniu gry w Stan Kenton Orchestra przeniósł się na zachodnie wybrzeże (1954), gdzie wraz z basistą Howardem Rumsey'em i Lighthouse All-Stars tworzyli to, co zwano "west coast jazz", czy "cool school". Stan Levey uczestniczył w ponad 2000 nagrań. Występował z większością z najważniejszych muzyków jazzowych, jak np: Dizzy Gillespie, Charlie Parker, Coleman Hawkins, Art Tatum, Ben Webster, Dexter Gordon, Errol Garner, Miles Davis, George Shearing, Lester Young, Roy Eldrige, Zoot Sims, Al Cohn, Stan Getz, John Lewis, Ray Brown, Sonny Stitt, Barney Bigard, Gerry Mulligan, Vince Guaraldi, Lee Konitz, Shank Bud, Charlie Ventura, Scott LaFaro, Victor Feldman, Art Pepper, Charlie Barnett, Oscar Peterson, Al Haig, Milt Jackson, Norman Granz, Chet Baker, Frank Rosolino, Herb Ellis, Thelonius Monk, Hank Jones, Shorty Rogers i wielu innych. Grał w zespołach: Benny'ego Goodmana, Stana Kentona, Woody'ego Hermana, Quincy'ego Jonesa, Georgiego Aulda, Charliego Ventury, Nelsona Riddle'a, i "The Band Tonight Show". Stan wycofał się z branży muzycznej w 1973 r. i poświęcił karierze fotograficznej. Historię jego życia opisano w tomie kroniki "Stanley Levey, Central and Beyond", który stanowi część Biblioteki UCLA pochącej z ustnej historii jazzu. Zmarł 19 kwietnia 2005 r.
1934 - urodził się saksofonista tenorowy Stanley Turrentine. Pochodził z muzycznej rodziny - jego ojciec, Thomas grał na saksofonie w zespole Savoy Sultans Ala Coopera. Stanley początkowo grał na wiolonczeli. Karierę zaczynał grając w zespołach r&b, później związał się z zespołami Lowella Fulsona, Earla Bostica i jazzową formacją Tadda Damerona. W 1953 r. zastąpił Johna Coltrane'a w zespole Bostica. Pod koniec lat 50. współpracował z czołówką nowoczesnego jazzu zyskując uznanie i popularność. Koncertował i nagrywał zarówno ze swoją śpiewajacą żoną - Shirley Scott, bratem Tommym (trębacz), jak również z wybitnymi innowatorami jazzu: Maxem Roachem i Jimmym Smithem. Z tym drugim stworzył soulowo jazzowy duet (organy i saksofon), dzięki któremu odniósł duży sukces komercyjny. Po przeprowadzce do Filadelfii zaczął nagrania dla Blue Note i wydał albumy takie jak: Look Out, Blue Hour, Comin' Your Way, Ballads i Joyride, zaś w kolejnej dekadzie m.in.: Sugar, Salt Song i Don't Mess With Mr. T, z których część zalicza sie do grona najlepszych soulowo-jazzowych wydawnictw. Ostatni album Turrentine'a ukazał się w 2004 roku i nosił tytuł Blue Hour vol. 2. Zmarł 12 września 2000 r.
1944 - urodził się saksofonista Evan Parker. W latach 1958-1962 uczył się gry na saksofonie u Jamesa Knotta. Studiował botanikę na Birmingham University, jednak poświęcił się muzyce. Okazjonalnie grał z Howardem Riley'em, a jednocześnie rozwijał swą koncepcję improwizacji freejazzowej. W 1966 r. przeprowadził się do Londynu, gdzie grał z Steven's Spontaneous Music Ensemble i z Derekiem Bailey'em, a w 1968 r. wspólnie założyli Music Improvisation Company oraz wytwórnię płytową Incus Records. Obok freejazzu grał również w mainstreamowych formacjach jazzowych, jak np. Orchestra LTK Kenny'ego Wheelera (w początkch lat 90.), a także muzykę pop - ze Scottem Walkerem i Annette Peacock - oraz współczesną muzykę klasyczna - np. z Michaelem Nymanem i Gavinem Bryarsem. Nagrywał i współpracował z Chrisem McGregorem, Tonym Oxleyem, Berrym Guy'em, Paulem Lyttonem, Georgiem Lewisem, Globe Unity Orchestra, Stevem Lacym, Peterem Brötzmannem, różnymi mutacjami grupy Company, Walterem Pratim i Paulem Lovensem. Był też przez długi czas członkiem tria kierowanego przez Alexa von Schlippenbacha. Sukcesy odnosi także z własnym triem Evan Parker Trio z Paulem Rogersem na kontrabasie i Markiem Sandersem na perkusji. Na estradzie pojawia się z zespołem Anacrusis Jona Lloyda. Pracuje nad autorskimi solowymi projektami totalnej improwizacji na saksofonie. Nagrywał dla Emanema, PSI, Leo, Clean Feed-u i innych małych wytwórni. W 2010 r. ukazała się jego druga płyta dla wytwórni Tzadik zatytułowana House Full Of Floors.
1953 - Bud Powell zarejestrował sesję, która ukazała się na albumie Inner Fires (Elektra/Musician).
1958 - Johnny Hodges nagrał Blues-A-Plenty (Verve Records).
1963 - John Patton nagrał Along Came John (Blue Note Records).
