Jedyne w Polsce koncerty kwartetu gitarzysty i kompozytora Billa Frisella, który po raz pierwszy przedstawi w Polsce projekt Harmony, odbędą się w warszawskim Pardon, To Tu 31 października i 1 listopada.
Wydany w 2019 r. Harmony to autorski debiut w barwach wytwórni Blue Note Records. Poza samym Billem Frisellem na scenie Pardon, To Tu będzie gościć wokalistkę Petrę Haden (córkę legendarnego basisty Charlie’go Hadena), wiolonczelistę Hanka Robertsa oraz gitarzystę Luke’a Bergmana. Zaprezentują nie tylko piosenki, pogodne i melodyjne kompozycje Billa Frisella, ale też aranżacje unoszące się pomiędzy zespołem kameralnym, jazzem i klasyczną amerykańską grupą folkową.
Bill Frisell's Harmony Project:
- Bill Frisell - gitara elektryczna
- Petra Haden - głos
- Hank Roberts - wiolonczela, głos
- Luke Bergman - gitara barytonowa, gitara akustyczna, głos
„The New York Times” zdefiniował bezprecedensową karierę Billa Frisella słowami „najbardziej znaczącego i powszechnie naśladowanego gitarzysty, jaki pojawił się w jazzie od początku lat 80”. Frisell lubi myśleć o bogatych podobieństwach między jazzem, rockiem i muzyką pop, w której dorastał.
Gitarzysta ma słabość do akompaniowania żeńskim głosom (Marianne Faithful, Gabriela Marrone, Norah Jones, Lizz Wright).
Petra Haden, utalentowana wokalnie córka słynnego kontrabasisty Charliego jest obdarzona mocnym, jasnym i czystym mezzo-sopranem i to jej głos dominuje na całej płycie. Rola Billa Frisella sprowadza się właściwie do dyskretnego akompaniamentu, komplementującego śpiew.
Poszczególne utwory są praktycznie pozbawione improwizowanych partii gitarowych. Co ciekawe, Haden wspierają też wokalnie (nawet odkładając instrumenty): wiolonczelista Hank Roberts i basista Luke Bergman. Panowie śpiewają unisono w górnym rejestrze, co potęguje wzmocnienie linii wokalnej Haden.
Tak więc aura muzykowania jest daleka od jazzu i najbliżej jej do folkloru amerykańskiego. Wprawdzie Bill Frisell skomponował połowę repertuaru Harmony, lecz został on przedstawiony w formie zbliżonej do tradycyjnych pieśni amerykańskich, jak Red River Valley, Where Have All the Flowers Gone czy Lush Life.
