Sky Cat Records, 2019

Ed Palermo to postać w pewnych kręgach słuchaczy kultowa, w innych zupełnie nieznana. Jego big-band działa już od ponad 30 lat. Ten aranżer, kompozytor i saksofonista zasłynął przede wszystkim z bigbandowych aranżacji muzyki Franka Zappy. Jego zespół brał też na warsztat kompozycje The Beatles, Rolling Stones, King Crimson, Jethro Tull i Todda Rundgrena. Teraz Ed Palermo Big Band nagrał porywający… stricte jazzowy materiał, co w przypadku tej grupy może być sporym zaskoczeniem.

Palermo uznał, że nadszedł odpowiedni czas, aby wreszcie pokazać jazzowe oblicze zespołu i zaprezentować utwory, które, jak twierdzi, były mu bardzo bliskie nawet od kilku dziesięcioleci. Na albumie obok kompozycji między innymi Ellingtona, Monka, Coltrane'a, Egberto Gismontiego pojawiają się autorskie utwory Palermo. Zarówno na jednych, jak i drugich lider odcisnął swoje charakterystyczne aranżerskie piętno, dzięki czemu całość brzmi bardzo spójnie i – można by rzec – stylowo.

Słuchamy świetnego, bogato brzmiącego big-bandu w mainstreamowych kompozycjach, a jednak aranżer co chwilę puszcza oko do słuchacza, pokazuje, że pod pozorem tej „jazzowej klasyki” kryje się dużo humoru i świeżości. Myślę, że można tę płytę traktować jako rodzaj współczesnego hołdu dla klasycznego jazzowego grania. Zespół robi to po mistrzowsku – zarówno podczas rozbudowanych partii bigbandowych, jak i we wspaniałych popisach solowych muzyków. Płyta jest pełna świetnych melodii, soczystych brzmień oraz technicznej wirtuozerii. Klasa sama w sobie.

Nawiązaniem do historii jazzu, poza muzyką, jest też sesja zdjęciowa Eda Palermo (okładka plus fotografie wewnątrz) zrobiona na schodach tej samej kamienicy, gdzie Art Kane w 1958 roku wykonał słynną fotografię pięćdziesięciu siedmiu legend jazzu dla magazynu Esquire. Fotografia nosiła tytuł… "A Great Day In Harlem".

autor: Piotr Rytowski