(Jazz & Classic, 2023)

Jazzowy wokal i kontrabas to kombinacja, która daje dużo przestrzeni wykonawcom, a nam, słuchaczom, zwiastuje kameralną atmosferę. I dzieje się tak, nawet jeśli „pomiędzy wokalistką a basem” (nawiązując do tytułu wydawnictwa) wybrzmią subtelne – ale naprawdę subtelne – instrumenty perkusyjne (Dorota Piotrowska), gościnnie drugi wokal czy łagodna altówka (Oliwia Skrzypczyk). Taką niespieszną zabawę proponuje tytułowy głos – Ewa Uryga w otoczeniu tytułowego basu – Pawła Pańty.

Zabawa ta jest o tyle wdzięczna i bezpieczna, że za materiał twórczy służą tutaj złote jazzowe standardy – Come Rain Or Come Shine, Let’s Call The Whole Thing Off czy Bewitched, Bothered And Bewildered – od lat uwielbiane i wykonywane przez artystów, od Billie Holiday przez Franka Sinatrę po Kurta Ellinga. Oczywiście w tym oldschoolowym secie musiała się znaleźć i bossa nova, a jak kultowa bossa, to tylko od Antônio Carlosa Jobima (tu: Desafinado).

Czas spędzony z płytą mija lekko i przyjemnie, ot, jakbyśmy przenieśli się na chwilę do spokojnej jazzowej kafejki. Ucho cieszy wspomniana selekcja dobrze osłuchanych pieśni, a wokalistka oddaje im należyty szacunek. Nie mam tu na myśli odtwórstwa, bo Uryga interpretuje te utwory w dość indywidualny sposób, ale nie skłania się ku jakimkolwiek manipulacjom wokół oryginalnych tematów. Można więc powiedzieć, że to płyta z gatunku wręcz edukacyjnych – przypominająca zarówno niestarzejące się wcale perełki, jak i pewną formułę jazzowego śpiewania.

Dla mnie to dodatkowo pokaz właściwie rozumianego pomiarkowania, co jest pewnie zasługą stylu, ale i dojrzałości artystki. Dużą przyjemność z tej płyty czerpać będą również ci, którzy zainteresowani są kontrabasem. Znajdą tu wcale niezły zbiór inspiracji do akompaniowania w utworach z real booków. A więc pomiędzy wokalem a basem dzieje się dużo, mimo że wcale tak dużo nie musi się dziać, by było pięknie. Jak przekonuje nas tytuł zagranej tu piosenki – But Beautiful.

Wojciech Sobczak-Wojeński