1925 lub 1926 - urodził się pianista Malcolm Earl Waldron. W 1954 r. rozpoczął współpracę z Charlesem Mingusem i jego Jazz Workshop (m.in. podczas festiwali jazzowych w Newport w 1955 i 1956 r.). Pod koniec 1956 r. wraz z Gigi Gryce’em i Idreesem Suliemanem założył cieszący się dużym powodzeniem kwintet. W latach 1956-58 prowadził grupę studyjną dla wytwórni Prestige, a od roku 1957 akompaniował Billie Holiday aż do jej śmierci w lipcu 1959 r. Później grał z Abbey Lincoln, choć w tym okresie przede wszystkim był sidemanem. W 1963 r. założył ważny dla nowoczesnego jazzu kwintet z Erikiem Dolphym, Bookerem Little’em i Maxem Roachem. Pod koniec lat 60-tych rozpoczął koncerty w Europie i osiadł w Monachium. Jego płyty były jednymi z pierwszych wydanych przez takie europejskie wytwórnie, jak ECM, czy Enja, co niewątpliwie pomogło im wystartować. Koncertował - z powodzeniem - z Archiem Sheppem i Steve'em Lacy. Komponował również muzykę filmową i baletową. Zmarł 2 grudnia 2002 r.
1928 - urodził się pianista Carl Perkins, ceniony muzyk West Coast.
1929 - urodził się pianista, kompozytor i bandleader Bill Evans. Karierę rozpoczął w 1955 r. w zespole Dona Elliota, a później klarnecisty Tony’ego Scotta. Wziął udział w słynnym Brandeis Jazz Festiwal w czerwcu 1957 r. W 1958 i 1959 roku koncertował i nagrywał z zespołem Milesa Davisa. Jego najważniejsze nagrania z mistrzem trąbki to między innymi Green Dolphin Street, _Jazz At The Plaza vol.1, 1958 Miles, ’58 Sessions Featuring Stella By Starlight, At Newport 1958, Milestones, Jazz Track,Black Giants, Someday My Prince Will Come_i nagrana wspólnie z Michelem LegrandemLegrand Jazz). Najważniejszym ich wspólnym dziełem pozostanie jednak na zawsze Kind of Blue, nagrana w marcu kwietniu 1959 r. Do współpracy z Milesem Davisem Bill Evans wrócił jeszcze na krótko w 1979 roku (album Circle In The Round). W tym samym roku założył swoje słynne trio z kontrabasistą Scotem La Faro i perkusistą Paulem Motianem - razem nagrali m.in. Exploration, _More from the Vanguard_i Sunday at the Village Vanguard. Po traumie związanej ze śmiercią Scotta La Faro zawiesił działalność i dopiero w 1962 r. wrócił do działalności muzycznej - nagrał duet z Jimem Hallem, odnowił trio (z Motianem i basistą Chuckiem Israelsem) - płyta Conversation With Myself została uhonorowana nagrodą Grammy (1963). Zaś w roku następnym nagrał płytę Trio 1964 z Gary Peacockiem. W 1966 r. jego trio tworzyli kontrabasista Eddie Gomez (który pozostawał członkiem tria Evansa przez ponad 10 lat) oraz perkusista Jack DeJohnette, a następnie Marty Morell. W 1968 r. nagrał solowy album Alone. W ostatnich dwóch latach kariery w jego trio grali Marc Johnson (kontrabas) i Joe La Barbera (perkusja). Odegrał znaczącą rolę w przywróceniu znaczenia fortepianu jako instrumentu solowego. Był także znakomitym kompozytorem, o czym przekonują takie utwory, jak: “TTT”, “Sugar Plum”, “Conrad Comrade”, “Two Lonel People”, Funkarello” czy “Waltz for Debby”. Był również ceniony sidemanem - uczestniczył m.in. w sesjach Canonballa Adderleya (Jump for Joy), Tadda Damerona (Magic Touch), czy Stana Getza (Big Bossa Nova). Zmarł 15 września 1980 r.
16 sierpnia 1938 r. - zmarł gitarzysta, wokalista i kompozytor Robert Johnson, legenda bluesa, nazywany „King of the Delta Blues Singers”, urodził się 8 maja 1911 r.
2007 - zmarł jeden z najbardziej znanych i zasłużonych jazzowych perkusistów Max Roach, urodził się 10 stycznia 1924 r.
