wrzesień

24 września

89 lat temu urodził się jeden z najwybitniejszych trębaczy, improwizatorów stylu bebop, niestety przedwcześnie zmarły - Fats Navarro. Dekadę wcześniej wokalista Herb Jeffries. Oprócz tej dwójki dzisiejszymi jubilatami są jeszcze klarnecista John Wallace Carter, puzonista soul-jazzowy Wayne Henderson i gitarzysta Bill Connors.

1913 - urodził się wokalista Herbert Herb Jeffries. W latach 30. wystepował z Erskinem Tatem, Earlem Hinesem (1931-1934) i Blanche Calloway. W latach 1940-1942 występował z orkiestrą Duke’a Ellingtona. W latach 40. nagrywał także z Sidneyem Bechetem. Po odejściu od Ellingtona w 1942 roku prowadził solową karierę, okazjonalnie nagrywając. był aktywnym muzykiem do połowy lat 90.

1923 - urodził się trębacz Fats Navarro. Jeden z najwybitniejszych trębaczy, improwizatorów stylu bebop. Pochodził z rodziny o korzeniach kubańsko-afroamerykańsko-chińskich. W wieku 6 lat zaczął naukę gry na fortepianie, ale poważniej zajął się muzyką w wieku 13 lat, kiedy sięgnął po trąbkę. W latach szkoły średniej grywał zawodowo, występując w Miami jako saksofonista orkiestry Waltera Johnsona. W 1941 r. po ukończeniu szkoły wyjechał do Orlando, by dołączyć do big-bandu Sola Allbrighta. Inspirował się grą Roy'a Edridge’a oraz swojego kuzyna, Charliego Shaversa. Sam natomiast wywarł duży wpływ na grę swojego o rok młodszego kolegi z orkiestry, puzonisty J. J. Johnsona. W 1943 zaangażował się do big-bandu Andy Kirka, Clouds of Joy z Kansas City. Za sprawą sekcji trąbek Howarda McGhee, zaczął włączać do swojej gry elementy rodzącego się wówczas nowego stylu, bebopu. W 1944 r. wraz z orkiestrą Kirka przyjechał na występy do nowojorskiego Apollo Theater zwracając swoją grą uwagę krytyków, np. m.in. Leonarda Feathera. W 1945 został przyjęty do orkiestry Billiego Eckstine’a zastępując Dizzy'ego Gillespiego w big-bandzie, w którym grali w nim, m.in. Charlie Parker, Dexter Gordon i Art Blakey. W 1946 roku odszedł z orkiestry Eckstine’a. Był już uznanym wirtuozem, porównywanym pod względem biegłości gry z Gillespiem. Chciał grać w małych zespołach, tym bardziej że era big-bandów dobiegała końca. Choć nie miał własnych grup, jednak był ważnym członkiem zespołów kierowanych przez innych liderów takich jak Benny Goodman, Kenny Clarke, Bud Powell, Coleman Hawkins, Tadd Dameron, Illinois Jacquet i Dexter Gordon. Należał też do grupy All Stars, koncertującej w ramach Jazz at the Philharmonic Normana Granza. Z zespołem Charliego Parkera regularnie nagrywał płyty. A jako sideman wziął udział w przeszło 100 sesjach nagraniowych, z których wiele stanowi klasykę bebopu. Dokonał także nielicznych nagrań jako lider. Swoją grą wywarł wpływ na wielu trębaczy, m.in. Clifforda Browna. W 1949 r. został uznany Trębaczem Roku w plebiscycie słynnego, amerykańskiego pisma jazzowego Metronome. Navarro przez większość życia cierpiał na nadwagę. Jego nadmierna tusza i wysoki głos były powodem nadania mu przydomków “Fat Girl” i bardziej popularnego “Fats”. Zmarł 7 lipca 1950 r.

1929 - urodził się klarnecista John Wallace Carter, zmarł 31 marca 1991 r.

1939 - urodził się puzonista soul-jazzowy i hard bopowy oraz producent muzyczny Wayne Henderson. Założyciel grupy jazz soulowej i hard bopowej The Crusaders Jazz (1961). Opuścił zespół (zmiana nazwy na The Crusaders) w 1975 roku, by kontynuować karierę w produkcji. Z tego okresu należy wymienić albumy It Never Too Late (1969) i Bass Odyssey (1971). W 1995 roku ożywił zespół pod nazwą Jazz Crusaders. Jednym z najlepszych nagrań z połowy 1970 roku był podwójny album Southern Comfort ze swoim zespołem The Crusaders (Joe Sample na fortepianie, a Stix Hooper na perkusji i Larry Carlton na gitarze). Z wybranej dyskografii artysty: At Big Daddies (1977, ABC), Big Daddy’s Place (1977, ABC), Living on a Dream (1978, Polydor), Step into Your Life (1978, Polydor), Prime Time (1980, Polydor).

1949 - urodził się gitarzysta Bill Connors. W latach 1973-1974 był członkiem formacji Return to Forever Chicka Corei, z którą nagrał album Hymn of the Seventh Galaxy (1973). W latach 70. nagrywał z Janem Garbarkiem dla monachijskiej wytwórni ECM.

1973 - urodził się perkusista Frank Parker. W 1997 roku William Russo zaangażował go do The Chicago Jazz Ensemble, później grał z legendą bluesa Jerrym "The Iceman" Butlerem, Orbert Davis Quartet and the Patricia Barber Group, a w 1999 roku z Kurt Elling Quartet, z którym występował przez 5 lat i nagrał nominowaną do Nagrody Grammy płytę Man In the Air. Grał i nagrywał także z wieloma polskimi muzykami, jak np.: Michał Urbaniak , Marcin Pośpieszalski, Wojciech Konikiewicz, Marcin Lamch, Maciej Fortuna. Prowadzi własną formację The Frank Parker Quartet.

Tagi w artykule:

Powiązane artykuły

polecane

newsletter

Strona JazzPRESS wykorzystuje pliki cookies. Jeżeli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie plików cookies, możesz w każdej chwili zablokować je, korzystając z ustawień swojej przeglądarki internetowej.

Polityka cookies i klauzula informacyjna RODO