Fot. Sisi Cecylia
Emil Miszk – trębacz, kompozytor, aranżer, przedstawiciel młodej trójmiejskiej sceny jazzowej. Absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku. Laureat „Fryderyka” w kategorii jazzowego fonograficznego debiutu roku za płytę Don’t Hesitate!, którą nagrał wraz ze swoim oktetem. W tym roku wydał album Artificial Stupidity. Gra również - między innymi - w składzie grupy Algorhythm, zespołu Kamila Piotrowicza oraz w zespole muzyki dawnej Tubicinatores Gedanenses.
Dla naszych słuchaczy wybrał pięć płyt do których chętnie wraca.
[opisy albumów od redakcji]
Lee Morgan Standards
Album trębacza Lee Morgana, nagrany w roku 1967,a wydany dopiero w roku 1998. W składzie zespołu znalezli się wówczas między innymi Wayne Shorter, Herbie Hancock, Ron Carter i Billy Higgins.
John Coltrane Blue Train
Drugi autorski album Coltrane’a. Płyta, oprócz tego, że jest to dzieło w pełni autorskie, tzn. od doboru muzyków począwszy, a na przygotowaniu materiału skończywszy jest w zasadzie jednym nagranym dla wytwórni Blue Note albumem firmowanym nazwiskiem Coltrane'a. [z recenzji Rafała Garszczyńskiego]
Count Basie The Atomic Mr. Basie
Album orkiestry Counta Basiego z roku 1958. Jedna z najbardziej znanych i najwyższej cenionych płyt Basiego, często uwzględniana w podsumowaniach "wszechczasów". Wśród solistów szczególnie podkreślany jest udział Eddie'ego "Lockjawa" Davisa oraz wokalisty Joe'go Williamsa.
Quite Sane The Child of Troubled Times
Debiut zespołu prowadzonego przez basistę Anthony'ego Tidda. Subtelna mieszanka jazzu, rapu oraz rhytm&bluesa w duchu M-BASE.
Ambrose Akinmusire When The Heart Emerges Glistening
Drugi studyjny album Akinmusire'a. Bez wyjątku gorąco przyjęty przez publiczność i krytykę. Wyporodukowany przez Jasona Morana. W sesji uczetsniczyli między innymi Gerald Clayton, Justin Brown, Walter SMith III.
