Urodzili się: saksofonista i klarnecista Budd Johnson, pionier jazzowej gry na flugelhornie, trębacz, wokalista, bandleader, kompozytor i nauczyciel jazzu Clark Terry, saksofonista barytonowy Cecil Payne, wokalistka, pianistka, kompozytorka, autorka tekstów piosenek, producentka nagrań Anna Maria Jopek.
1910 - urodził się saksofonista i klarnecista Budd Johnson. Początkowo grał na perkusji, a później przestawił się na saksofon tenorowy. W 1920 r. wystąpił m. in. z Jessem Stonem. Zadebiutował w zespole Louisa Armstronga (1932-1933), zaś najbardziej był znany ze współpracy z Earlem Hinesem. W 1950 r. prowadził własną grupę i zarejestrował kilka sesji muzycznych dla Atlantic Records. W połowie 1960 r. ponownie powrócił do współpracy z Earlem Hinesem. W 1975 r. rozpoczął współpracę z New York Jazz Repertory Orchestra. Został wprowadzony do The Big Band and Jazz Hall of Fame (1993). Współpracował z takimi muzykami, jak m. in.: Ben Webster, Benny Goodman, Big Joe Turner, Coleman Hawkins, Dizzy Gillespie, Duke Ellington, Billie Holiday i Earl Hines. Zmarł 20 października 1984 r.
1920 - urodził się trębacz, pionier jazzowej gry na flugelhornie, wokalista, bandleader, kompozytor i nauczyciel jazzu Clark Terry. Na puzonie wentylowym zaczął grać w liceum, jednak szybko zrezygnował na rzecz trąbki. Pierwsze kroki na estradzie stawiał w orkiestrze The Tom Powell Drum and Bugle Corps. Na początku lat 40. rozpoczął zawodową karierę, grając na statkach spacerowych i w lokalnych klubach. Po odbyciu służby wojskowej wstąpił do orkiestry Lionela Hamptona. Występował z zespołami Charliego Barneta, Eddiego „Cleanheada” Vinsona, Charliego Ventury i George’a Hudsona. Grał w big-bandzie i mniejszych grupach Counta Basiego (1948–1951). Współpraca z Dukem Ellingtonem przypadająca na lata 1951-1959 była przełomowym momentem w karierze Terry'ego. Grał partie solowe w wielu rozbudowanych kompozycjach Ellingtona, zyskując renomę wybitnego stylisty od swingu po hard bop, wirtuozerskiego instrumentalisty. Był pierwszym czarnym muzykiem zatrudnionym przez koncern radiowo-telewizyjny NBC. Przez dwanaście lat grał w orkiestrze Doca Severinsena. Współpracował z takimi artystami, jak J.J. Johnson, Thelonious Monk, Oscar Peterson i Ella Fitzgerald. Prowadził wraz z Bobem Brookmey’erem kwintet (lata 60). Był jednym z filarów grupy All Stars Normana Granza koncertującej na całym świecie w ramach przedsięwzięcia muzycznego Jazz at the Philharmonic (1944–1983). Podczas tych występów często zamieniał trąbkę na flugelhorn, stając się pionierem jazzowej gry na tym instrumencie. W latach 70., 80. i 90. wiele koncertował m. in. na festiwalach jazzowych na całym świecie. Występował na Jazz Jamboree (1978). Terry stał się ważną postacią w historii jazzu i jednym z największych trębaczy tego gatunki muzyki. Od 2000 jest gospodarzem Clark Terry Jazz Festivals. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in.: dwie Grammy Awards i trzy nominacje, szesnaście doktoratów honoris causa, nominację na Jazzowego Ambasadora Stanów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie i w Afryce oraz NEA Jazz Masters Award.
1922 - urodził się saksofonista barytonowy Cecil Payne. Grał także na saksofonie altowym i flecie. W wieku 13 lat otrzymał swój pierwszy saksofon. Lekcje pobierał od lokalnego saksofonisty altowego Pete’a Browna. Współpracował i grał z takimi sławami jazzu, jak Dizzy Gillespie, llinois Jacquet, Machito, Woody Herman, Randy Weston, Duke Jordan, Wynton Kelly, Kenny Dorham, Harold Mabern i Count Basie, oprócz tego solowo jako lider zespołu. Karierę zawodową rozpoczął od nagrania z Jay Jay Johnsonem w Jazz Quintets dla wytwórni Savoy. Jaka była muzyka Payne'a? Klasyczna - swingująca, często grana z bepopowym zacięciem, jakiego nie powstydziłby się Charlie Parker. Zmarł 27 listopada 2007 r.
1963 - zmarła wokalistka Dinah Washington, urodziła się 29 sierpnia 1924 r.
1970 - urodziła się wokalistka, pianistka, kompozytorka, autorka tekstów piosenek, producentka nagrań Anna Maria Jopek. Wychowana w rodzinie muzycznej z korzeniami tradycji polskiej sztuki ludowej. Absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie fortepianu. Studiowała też na wydziale jazzu w Manhattan School of Music w Nowym Jorku. W 1997 r. ukazał się jej debiutancki album Ale jestem, który zdobył status złotej płyty. W 2000 roku rozpoczęła karierę międzynarodową wydając płyty Barefoot (2000) i Secret (2005). Nagrała płytę Upojenie ze światowej sławy amerykańskim gitarzystą Patem Methenym (2002). Tylko w ostatnich sezonach wystąpiła na legendarnej scenie Hollywood Bowl, obok wielkiego Ivana Linsa i orkiestrą pod batutą Vince'a Mendozy. Śpiewała w duecie z Bobby'm McFerrinem; przyjęła zaproszenie na koncerty z Chrisem Bottim; wystąpiła w słynnej Queen Elizabeth Hall i u boku Nigela Kennedy’ego w Royal Festival Hall. Przygotowała światową wersję słynnej płyty Pat Metheny & Anna Maria Jopek Upojenie. Jej spotkanie z najwybitniejszym pianistą jazzowym z Japonii, Makoto Ozone, zaowocowało gościnnym występem na jego płycie Road To Chopin. Projekty ostatniego sezonu: Haiku z Japończykami, Lisbon Stories z wybitnymi artystami z Portugalii, a także Polka przygotowany na pierwszy Siesta Festival w Gdańsku z Gilem Goldsteinem, Gonzalo Rubalcabą i grupą muzyków z różnych środowisk, mają swoje płytowe, studyjne wersje. Jest zdobywczynią 15 płyt złotych i platynowych. Laureatka wielu konkursów i wyróżnień m. in. w 1998 otrzymała Fryderyka za Fonograficzny Debiut Roku za album Ale jestem, w 2006 w ankiecie czytelników magazynu Jazz Forum została wyróżniona jako najlepsza wokalistka 2005 roku.
