Płyta, która przyniosła ogromną sławę Bakerowi i umocniła jego image przystojnego młodzieńca, będącego obiektem westchnień nastolatek w połowie lat 50-tych. Chet Baker przede wszystkim na tej płycie śpiewa, a trąbka służy tu zaledwie do wygrywania w trakcie piosenek (nie wybiegających w zdecydowanej większości poza ramy 3 minut) krótkich, lecz urokliwych partii. Reszta zespołu ogranicza się zaledwie do akompaniamentu piosenkarzowi, dlatego, pomimo iż w składzie mamy tak doskonałych muzyków, jak pianiści: Kenny Drew i Russ Freeman, czy kontrabasista Sam Jones i perkusiści Philly Joe Jones (znany z kwintetu Milesa Davisa) oraz Dannie Richmond (zespół Charlie Mingusa) - ich rola polega wyłącznie na akompaniamencie.

CHET BAKER: Chet Baker Sings (1953, World Pacific, numer katalogowy WP 1826, Pacific Jazz PJ 1222)

To wyjątkowy zbiór przeuroczych i czasem wręcz przesłodzonych piosenek czarujących swym klimatem. Aksamitny, młodzieńczy głos Bakera w leniwej jazzowej manierze (często na granicy melorecytacji) wyśpiewuje tak urocze piosenki jak: ''That Old Feeling'', ''I've Never Been In Love Before'', czy ponadczasowy dziś standard: ''My Funny Valentine'' z musicalu Richarda Rodgersa i Lorenza Harta z 1937 roku. Pomimo, iż ''My Funny Valentine'' to utwór należący do bezwzględnych rekordzistów jeśli chodzi o ilość interpretacji (ponad 600 nagrań!) i znany jest też z wykonań Milesa Davisa czy Franka Sinatry, wersja Bakera po wielu latach należy bezwzględnie do najsłynniejszych i wielu melomanom utwór ten kojarzy się właśnie z nazwiskiem Chet Baker - i odwrotnie.
To muzyka z powodzeniem mogąca niezobowiązująco snuć się podczas romantycznego wieczoru, bądź wieczornej lampki wina. Słuchając tej płyty w sposób kontemplacyjny brakuje mi jednak trochę czegoś więcej: jakiejś ekspresji, dłuższego sola, możliwości zasłuchania się w partie poszczególnych instrumentalistów. Głos Bakera robiący chwilami wrażenie niemal beznamiętnego odśpiewywania piosenek ani przez chwilę nie zmienia jakby z góry ustalonej tonacji.
To urocza doprawdy płyta, lecz po jej ''nabożnym'' wysłuchaniu chętniej sięgnę po późniejsze płyty wspaniałych bandów Bakera, takie choćby jak: ''Chet Baker Big Band'' z roku 1954, czy: ''Chet Baker & Crew'' (1956), gdyż nieco dłuższe solo trąbki w: ''I Fall In Love Too Easily'', czy trochę bardziej rozbudowana partia fortepianu w kończącym płytę: ''Look For The Silver Lining'' to zaledwie przekąska przed prawdziwymi jazzowymi ucztami na kilku późniejszych albumach Bakera.

1. My Funny Valentine (Hart, Rodgers)

   2. Like Someone in Love (Burke, VanHeusen)
   3. That Old Feeling (Brown, Fain)
   4. It's Always You (Burke, VanHeusen)
   5. I Fall in Love Too Easily (Cahn, Styne)
   6. There Will Never Be Another You (Gordon, Warren)
   7. My Buddy (Donaldson, Kahn)
   8. The Thrill Is Gone (Brown, Henderson)
   9. I Get Along Without You Very Well (Carmichael)
   10. But Not for Me (Gershwin, Gershwin)
   11. Someone to Watch over Me (Gershwin, Gershwin)

   Edycja 1998/2011 Blue Note (23234)

   1. That Old Feeling (Brown, Fain) - 3:03
   2. It's Always You (Burke, VanHeusen) - 3:35
   3. Like Someone in Love (Burke, VanHeusen) - 2:26
   4. My Ideal (Chase, Robin, Whiting) - 4:22
   5. I've Never Been in Love Before (Loesser) - 4:29
   6. My Buddy (Donaldson, Kahn) - 3:19
   7. But Not for Me (Gershwin, Gershwin) - 3:04
   8. Time After Time (Cahn, Styne) - 2:46
   9. I Get Along Without You Very Well (Carmichael) - 2:59
   10. My Funny Valentine (Hart, Rodgers) - 2:21
   11. There Will Never Be Another You (Gordon, Warren) - 3:00
   12. The Thrill Is Gone (Brown, Henderson) - 2:51
   13. I Fall in Love Too Easily (Cahn, Styne) - 3:21
   14. Look for the Silver Lining (DeSylva, Kern) - 2:39