„Była i prawdopodobnie nadal jest największą wokalistką jazzową w historii, o ile istotą wokalistyki jazzowej jest odświeżanie znanych dźwięków i ożywianie warstwy lirycznej poprzez nadawanie im intymnego znaczenia bliskiego każdemu ze słuchaczy.”

Penguin Encyclopedia of Popular Music

Album został zarejestrowany pomiędzy 19 a 21 lutego 1958 roku i znalazły się na nim utwory, których Holiday nigdy wcześniej nie nagrała.  

Płyta pochodzi ze schyłkowego okresu kariery, mocno doświadczonej życiowo Lady Day. I choć dla artystki ta sesja była jej ulubioną, to jej zniszczony i drżący głos brzmiał, jak pisze Scott Yanow w przeglądzie płyty na portalu http://www.allmusic.com/, niczym głos 70-latki, odległy od wzlotów z lat 40-tych.

Album został zaaranżowany przez dyrygującego swoją orkiestrą smyczkową Raya Ellisa, którego Holiday znała ze współpracy przy albumie Ellis in Wonderland z 1957 roku. W nagraniu, obok wokalistki i orkiestry, wzięli udział także soliści: Mel Davis – trąbka, Urbie Green – puzon oraz J.J. Johnson – pionier bebopowego puzonu.

Płyta budzi mieszane uczucia – tak krytyków, jak i odbiorców. Gdyby nie słaba kondycja głosu artystki oraz nieadekwatny do aktualnych możliwości wokalnych dobór utworów – problemy artystce stwarzają szczególnie „I'll be Around”, czy „Violets for Your Furs” – byłaby to jej najlepsza płyta studyjna. Jednak pomimo tego, zawiera wiele wspaniałych, zapierających dech w piersiach utworów, jak „For Heaven's Sake”, czy „You Don't Know What Love Is”. Zaś jej interpretacja takich kompozycji, jak „You've Changed”, „It's Easy to Remember”, czy „The End of a Love Affair” zapewnia albumowi poczesne miejsce wśród najznaczniejszych albumów jazzowych. Potwierdzeniem jest wprowadzenie albumu Lady in Satin do Grammy Hall of Fame w 2000 roku.

Na znaczenie płyty oraz jej aktualność, wywierają wpływ życiowe doświadczenia Lady Day, które niewątpliwie odcisnęły piętno na tworzonej przez nią muzyce, co słychać także i na tej płycie. Potwierdzenie tego znajdujemy w najnowszej interpretacji Dee Dee Bridgewater – Eleanora Fagan (1915-1959): To Billie With Love From Dee Dee (2009). Płyta Bridgewater została w 2011 uhonorowana nagrodą Grammy w kategorii “Best Jazz Vocal Album”.

Płyta została ponownie wydana przez wytwórnię Legacy Records 23 września 1997 roku. Producent tej edycji odnalazł taśmę-matkę stereofonicznej wersji „The End of A Love Affair”. Ponadto dołączono mixy stereo nagrania „I’m a Fool to Want You”.

Strona pierwsza

1. I’m a Fool to Want You (Joel Herron, Frank Sinatra, Jack
   Wolf ) – 3:23
2. For Heaven’s Sake (Elise Bretton, Sherman Edwards, Donald
   Meyer) – 3:26
3. You Don't Know What Love Is (Gene DePaul, Don Raye) – 3:48
4. I Get Along Without You Very Well (Hoagy Carmichael) – 2:59
5. For All We Know (J. Fred Coots, Sam M. Lewis) – 2:53
6. Violets for Your Furs (Tom Adair, Matt Dennis) – 3:24

Strona druga

1. You’ve Changed (Bill Carey, Carl Fischer) – 3:17
2. It’s Easy to Remember (Lorenz Hart, Richard Rodgers) – 4:01
3. But Beautiful (sł. Johnny Burke, muz. Jimmy Van Heusen)
   – 4:29
4. Glad to Be Unhappy (Lorenz Hart, Richard Rodgers) – 4:07
5. I’ll Be Around (Alec Wilder) – 3:23
6. The End of a Love Affair (Edward Redding) – 4:46 (tylko
   na wydaniu mono CL 1157)

Bonus tracks na edycji z 1997 roku (numer katalogowy
Columbia Records, CS 65144)

1. I’m a Fool to Want You [take 3 stereo] – 3:24
2. I’m a Fool to Want You [take 2] – 3:23
3. The End of a Love Affair The Audio Story – 9:49

4. The End of a Love Affair [stereo] – 4:46

   Billie Holiday, Lady in Satin (1958, Columbia Records
   CL 1157 – mono i CS 8048 – stereo)

Muzycy (zidentyfikowani)
Billie Holiday – vocal, Ray Ellis – arranger and conductor
George Ockner – violin and concertmaster,
David Sawyer – cello, Janet Putnam – harp,
Danny Bank – flute, Phil Bodner – flute, Mel Davis – trumpet,
Romeo Penque – flute, J.J. Johnson – trombone,
Urbie Green – trombone, Tom Mitchell – trombone,
Mal Waldron – piano, Barry Galbraith – guitar,
Milt Hinton – bass, Osie Johnson – drums,
Elise Bretton – backing vocals,
Miriam Workman – backing vocals,
Bernie Glow, Billy Butterfield – trumpets

Inne edycje
1987 CS Legacy Recordings 40247CJT
1997 CS Columbia 65144
1997 CD Columbia 65144
1999 CD Columbia 65144
1999 CD Columbia 106
2000 CD Sony Music Distribution SRCS-9629
2007 CD Sony BMG Music (Canada) 88697127662
2007 CD Columbia/Legacy 712766
2009 CD Col 88697492002
2009 LP 1000
2009 CD Essential Jazz 55428
2009 CD Jazz Manifesto 26610