Pewnie fragmenty, albo nawet cały materiał dostępny był wcześniej na jakiś nieoficjalnych wydawnictwach. Był też wydany krótko po nagraniu przez wytwórnię Muza, ale to wydawnictwo też z pewnością nie było przez samego Dona Ellisa autoryzowane. Być może nawet o nim nie wiedział. Może w którejś z portugalskich wytwórni wznowiono ten materiał po latach, już w formie cyfrowej, bowiem to właśnie w Portugalii istnieją oficyny, które w przedziwny sposób upodobały sobie wydawanie polskich nagrań z radiowych archiwów. Być może przegapiłem jakieś wcześniejsze wydanie, jednak co najmniej część nagrań ma charakter premierowy. Cała seria „Polish Radio Jazz Archives” to wydawnicza sensacja. Mam nadzieję, że nie skończy się na pierwszych 3 albumach. Z zarejestrowanego przez Polskie Radio w 1962 roku na 5 edycji festiwalu Jazz Jamboree w Warszawie Tadeusz Mieczkowski wydobył każdy możliwy dźwięk. To oczywiście tylko rejestracja radiowa, to i tak cud, że w archiwach Polskiego Radia dotrwała do dziś. Być może dźwięk nie jest idealny. Ta płyta nie zadowoli audiofilów, za to wszystkich fanów dobrej muzyki z pewnością zachwyci.
W dodatku to niezwykły dokument. Wcześniej z wielkich światowych gwiazd z polskimi muzykami grał tylko Stan Getz, dwa lata wcześniej – w 1960 roku, zresztą również na goszczących największe gwiazdy festiwalu Jazz Jamboree scenie Filharmonii Narodowej. Ten materiał również okazał się już w serii „Polish Radio Jazz Archive” i nosi numer 01. O tej płycie innym razem.
Bohaterem albumu jest oczywiście Don Ellis, startujący w 1962 roku dopiero do swojej światowej kariery i rozpoczynający swoją przygodę z trzecim nurtem. Jednak już w 1962 roku trzecionurtowe klimaty nie były mu obce. Dowodem jest ponad 20 minutowa kompozycja Andrzeja Trzaskowskiego „Nihil Novi” zarejestrowana przy okazji specjalnego poświęconego temu modnemu w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych stylowi, w dwa dni po nieco bardziej tradycyjnym, mainstreamowym koncercie w tym samym składzie.
Nie ma wątpliwości, że to względy kontraktowe i logistyczne uczyniły z muzyków tria Wojciecha Karolaka muzycznych partnerów Dona Ellisa. W momencie nagrania pianista miał 23 lata i na fortepianie grał na scenie zaledwie od kilkunastu miesięcy, za to w bardzo postępowym i zafascynowanym nowymi światowymi trendami zespole Andrzeja Kurylewicza.
Nawet jeśli to tylko budżet zadecydował o tym, że Don Ellis przyjechał do Warszawy sam, to w muzykach zespołu Wojciecha Karolaka zyskał godnych partnerów. Dla wielu fanów jednego z najwybitniejszych na świecie dzisiaj hammondzistów, gra Wojciecha Karolaka na fortepianie może być sporym zaskoczeniem. Muzyk nie siada przy akustycznym instrumencie zbyt często, robi to jednak do dziś i jeśli ktoś raz usłyszy, co z tego wynika, zapamięta taki występ na zawsze. Wojciech Karolak unplugged to zjawisko równie rzadkie, co niezwykle piękne.
Muzycy zapewne spotkali się w dzień koncertu, może kilka dni wcześniej, w związku z tym podstawę programu stanowią sprawdzone standardy. Kiedy nagrywano tą wyśmienitą płytę, mnie jeszcze nie było na świecie, jednak przenikliwy ton trąbki lidera pozostaje aktualny do dzisiaj. A o szczegółach powstania płyty postaram się Wam opowiedzieć za kilka dni, bowiem już jutro na koncercie dla Jarka Śmietany pojawi się sam Wojciech Karolak… Jeśli dowiem się czegoś ciekawego, z pewnością tą wiedzą się z Wami podzielę…

RadioJAZZ.FM poleca!
Rafał Garszczyński
Rafal[malpa]radiojazz.fm

1. Some Place Else
2. Lover
3. What Is This Things Called Love
4. Now’s The Time
5. Soloes

6. Nihil Novi

   Don Ellis With Wojciech Karolak Trio

   Jazz Jamboree 1962: Polish Radio Jazz Archives 02

   Format: CD

   Wytwórnia: Polskie Radio

   Numer: 5907812245900

   Don Ellis – tp,

   Wojciech Karolak – p,

   Roman Dyląg – b,

   Andrzej Dąbrowski – dr.