Hevhetia, 2021

Słowackie wydawnictwo Hevhetia, prowadzone przez Jána Sudzinę, świętuje w tym roku jubileusz dwudziestolecia istnienia. Dwie dekady Hevhetii podsumował w oryginalnym wydawnictwie słowacki dziennikarz i autor Peter Motyčka. Celowo nie używam tutaj terminu „książka”, ponieważ publikacja ta ma charakter bardziej złożony. Słowu towarzyszą bowiem cztery płyty, z muzyczną opowieścią o historii wydawnictwa. Jednak grubo ponad sto stron tekstu nie pozwala zakwalifikować go jedynie jako „booklet” do załączonych płyt.

Książkowa zawartość podzielona jest na dwie części. Pierwsza z nich skupia się na najważniejszych tematach związanych z Hevhetią. Autor wspomina między innymi o roli słowackiego wydawcy na polu muzyki folkowej oraz klasyki – katalog Hevhetii w tym zakresie jest również imponujący. Nie zapomina Peter Motyčka o podkreśleniu, jak ważną pozycję ma koszyckie wydawnictwo w polskim jazzie: od lat ukazują się pod szyldem Hevhetii znakomite płyty polskich muzyków i zespołów, niejednokrotnie zbierające najwyższe laury w plebiscytach i podsumowaniach branżowych. Wreszcie przypomina autor działania Hevhetii jako organizatora wydarzeń muzycznych i promotora jazzu. Ta część książki napisana jest w języku słowackim, z angielskim podsumowaniem.

Druga część – już w pełni dwujęzyczna – związana jest ze wspomnianymi już czterema płytami prezentującymi próbkę tego, co ukazało się na kilkuset płytach wydanych przez Hevhetię. Całość jest autorskim wyborem Petera Motyčki, który pogrupował nagrania w bloki tematyczne zatytułowane odpowiednio: Past, Present, Future oraz Beyond. Podział ten łączy w sobie czasową i stylistyczną historię Hevhetii. I trzeba przyznać, że pomysł ów sprawdził się w stu procentach. Każdy z zaprezentowanych utworów – a jest ich 67! – zaopatrzony jest w metryczkę z danymi płyty, na której oryginalnie został wydany, składem zespołu oraz krótkim opisem.

Nie jestem wielkim fanem muzycznych „składanek”. Jedyne, co może mnie przekonać, to ich wyjątkowość. I z takim właśnie przypadkiem mamy do czynienia w przypadku Dwudziestu lat Hevhetii. Zapewne swoją rolę odgrywają tu moje osobiste doświadczenia z Hevhetią, a również miły skądinąd fakt znalezienia w treści książki swojej osoby. Ale ponad wszystko to świetnie skompilowana – zarówno w warstwie opisowej, jak i muzycznej – opowieść o jakże ważnym elemencie jazzowej układanki, jakim stała się i pozostaje nadal Hevhetia. Życzymy więc Hevhetii kolejnych, licznych i nieskończonych jubileuszy. Všetko najlepšie!

Krzysztof Komorek