Recenzja

Geri Allen – Grand River Crossings – Motown & Motor City Inspirations

Obrazek tytułowy

Recenzja - opublikowana w JazzPRESS - listopad 2013 Autor: Andrzej Patlewicz

Ta ciemnoskóra pianistka jazzowa swoją poprzednia płytą – A Child Is Born, nagraną ze stepistą i wsamplowanymi głosami kobiet z Alabamy – udowodniła, iż jazz może nadawać się do tańca. Już jako małe dziecko trenowała taniec, dlatego ma szacunek dla tej dziedziny sztuki. Geri Allen jednak kojarzona jest z bardziej wyrafinowanym jazzem. Wśród swoich mistrzów wymienia Cecila Taylora – to jemu zadedykowała swego czasu jeden z utworów, chciała oddać mu hołd. Uważa go za jednego z innowatorów pianistyki jazzowej.

Grała z Ornettem Colemanem, a także z jego synem Dennardem. Z innym legendarnym muzykiem – perkusistą Paulem Motianem – nagrała kilka waż- nych płyt, które weszły do kanonu muzyki jazzowej. Poza współpracą z wielkimi legendami jazzu lubi też nowe wyzwania. Współpracując z Robertem Hurstem, tworzyła grupę D3 grającą muzykę inspirowaną ethno jazzem. Ta muzyka jest jej bliska, sama zresztą studiowała jazz i etno muzykologię. Jako rasowa pianistka jazzowa nie zapomina o dokonaniach Theloniousa Monka, które są ważną częścią historii jazzu. Solowe dokonania wybitnej pianistki i kompozytorki bardzo wyraźnie cechuje wyrazistość i jasność brzmienia.

Muzyka, którą Geri Allen proponuje na swojej –najnowszej, czwartej wydanej dla oficyny Motema Music – płycie, to inspiracje muzyką spod znaku Tamla Motown. Tematycznie nawiązuje do Detroit, miasta w którym artystka dorastała i z którym łączą ją nadal silne związki. To właśnie Detro- it – znane z produkcji samochodów – dzięki Barry’emu Gordy’emu Jr. urosło do rangi stolicy muzyki soul i R’n’B. Dzięki dziedzictwu Motown Geri Allen zawdzięcza tak wiele, jak inspiracjom twórczym, które odnalazła później w muzyce jazzowej.

W nagraniu albumu Grand River Crossing: Motown and Motor City Inspirations poza pianistką uczestniczyli jeszcze dwaj inni wytrawni jazzmani; trębacz Marcus Belgrave i saksofonista altowy David McMurray, znakomicie wpasowując się w klimat soulowych kompozycji. Płytę otwiera jeden z utworów Michaela Jacksona „Wanna Be Star- tin’ Somethin”, w którym słychać wyrazisty puls fortepianu. „Tears of a Clown” to kompozycja Smokey Robinsona, którą z powodzeniem wykonywał Stevie Wonder, a wersja Geri Allena jest nadzwyczaj przejmująca. Poza sztandarowymi utworami zabarwionymi czarnym soulem, wonderowskim „That Girl”, „Baby I Need Your Lovin” , „Itching In My Heart”, z brawurową grą na alcie Davida McMurray’a mamy też świetne interpretacje utworów in- nych soulowych mistrzów Marvina Gaye’a – „Inner City Blues”, „Save The Children”, Gerarda Wilsona – „Nancy Joe”, Franka Wilsona – „Sto- ned Love” czy Roy’a Brooks’a – „The Smart Set”. Geri Allen znakomicie łączy bogactwo piosenek pop z nieograniczoną wyobraźnią artystki odkrywającej wciąż nowe muzyczne terytorium.

Chcąc dorównać wyobraźnią i muzycznym kunsztem, spróbowała zaadaptować na płycie dwie autorskie kompozycje: „In Appreciation” i „Grand River Crossings II”, który posłużył jednocześnie za tytuł albumu. Jedynym utworem niepasującym do całości jest beatlesowska przeróbka utworu napisanego przez Paula McCartneya – „Let It Be”. Szkoda, że zabrakło na tej płycie wspaniałych soulowych głosów. Na usprawiedliwienie Geri Allen wyznała, iż „muzyka może wyrażać wiele różnych spraw. Może opowiadać o intelekcie. Może celebrować ciało i jego poruszanie się. Może mówić o poszukiwaniu, może dawać wewnętrzną siłę, tworząc do- skonałe miejsce do spokojnej egzystencji. Wszystko to, czego oczekuję od muzyki, to mieć w niej to wszystko razem”. Próba łączenia muzyki soulowej z jazzem miała już miejsce w latach 60. i 70. Artystka z bagażem doświadczeń przenosi nas tym razem w czasy, kiedy ze stajni Tamla Motown wypływały nieskazitelne dźwięki, które pod palcami Geri Allen nabierają innego znaczenia, doskonale urzeczywistniając całościowy zamysł tego albumu.

Artykuł pochodzi z JazzPRESS - listopad 2013, pobierz bezpłatny miesięcznik >>

polecane

newsletter

Strona JazzPRESS wykorzystuje pliki cookies. Jeżeli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie plików cookies, możesz w każdej chwili zablokować je, korzystając z ustawień swojej przeglądarki internetowej.

Polityka cookies i klauzula informacyjna RODO