Tadeusz Baranowski, autor obrazu Bez tytułu XIV, który znalazł się na okładce albumu Parentes, stwierdził, że „kiedy maluje, zawsze stara się uchwycić emocje i uwrażliwić odbiorcę”. Jacek Kochan wspomniane „uwrażliwienie” dodatkowo potęguje, już w tytule dedykując płytę pamięci swoich rodziców. Nostalgiczny kontekst nie oznacza, że mamy do czynienia z materiałem pozbawionym energii czy szaleństwa. Autor przedsięwzięcia – światowej klasy perkusista, od lat realizuje się w odważnych projektach, ten jednak imponuje ponadto niecodzienną wizją.

Do nagrania lider sformował rozbudowany skład, zapraszając muzyków z różnych zakątków świata. Powierzył im autorską twórczość, osobiście przez siebie zaaranżowaną. Trzonem zespołu musiConspiracy jest kwartet – Jacek Kochan (perkusja, elektronika), Zbigniew Chojnacki (akordeon), Fabrizio Brusca (gitara), Michał Kapczuk (bas) – którego brzmienie poszerzają partie sekcji dętej oraz smyczkowej (w niej między innymi Mateusz Smoczyński), a także wokalizy Kanadyjczyka Sariego Dajaniego.

Na pierwszy plan zdecydowanie wybija się akordeon Zbyszka Chojnackiego. Doprawdy niesamowite jest obserwowanie go w kolejnych projektach. Wystarczy zestawić Parentes ze wspólnymi nagraniami z Anną Gadt czy Wojciechem Jachną, by dostrzec, jak znaczący jest jego wkład, jak fantastyczne efekty daje jego gra.

Niczego nie sposób przy tym zarzucić pozostałym wykonawcom – każdy z nich przyczynił się do osiągnięcia tego interesującego brzmienia. Trzeba też docenić samego Kochana. Jako instrumentalista i kompozytor nieraz udowadniał swoje mistrzostwo, ale tym razem zwraca uwagę autorskimi aranżacjami na duży zespół.

autor: Jakub Krukowski

Tekst ukazał się w magazynie JazzPRESS 09/2018