Joe Lovano i Dave Douglas to znaczące postacie światowego jazzu. Ich muzyczne drogi krzyżowały się kilkukrotnie. Trzy lata temu wydali płytę z rejestracją koncertu, który odbył się podczas jazzowego festiwalu w Monterey. Do kwintetu nazwanego Sound Prints zaprosili pianistę Lawrence’a Fieldsa, kontrabasistkę Lindę May Han Oh oraz perkusistę Joeya Barona. Artystów cenionych, szczycących się współpracą z jazzowymi gwiazdami.

Lawrence Fields, obok regularnej współpracy z Joe Lovano, grywa z Christianem Scottem, jest wziętym sidemanem. Linda May Han Oh to aktualna członkini zespołu Pata Metheny’ego. Curriculum vitae Joeya Barona starczyłoby na oddzielny artykuł – Gary Peacock, John Zorn, Bill Frisell, Irene Schweizer – nazwiska i różnorodne stylistyki projektów, w które był i jest zaangażowany, można by wymieniać w nieskończoność. Sound Prints jest artystycznym odniesieniem się do twórczości Wayne’a Shortera (nazwa grupy to nawiązanie do klasyka Footprints). Stąd w repertuarze zespołu znalazły się oryginalne kompozycje tego muzyka, ale także inspirowane jego pracami utwory autorstwa obu współliderów.

Scandal nagrany został w tym samym składzie, co płyta koncertowa, ale tym razem w zaciszach Bunker Studios na Brooklynie. Założenia idei projektu się jednak nie zmieniły i zespół ponownie zarejestrował dwie shorterowskie kompozycje: Juju (w aranżacji Lovano) oraz Fee Fi Fo Fum (aranż Douglasa). Pozostałe dziewięć utworów podpisali liderzy kwintetu – cztery Joe Lovano, pięć Dave Douglas.

Obaj liderzy zdominowali wprawdzie płytę, jako autorzy, ale potrafili też zrobić krok wstecz i zostawić miejsce pozostałym muzykom. Dzięki temu możemy ekscytować się kapitalnymi solówkami Lawrence’a Fieldsa (Mission Creep), świetnymi wstawkami Lindy May Han Oh (Full Sun, The Corner Tavern) i popisami Joeya Barona (intro do Juju).

autor: Krzysztof Komorek

Tekst ukazała się w magazynie JazzPRESS 06/2018